Εσείς έχετε ουράνιο τόξο;

Αλήθεια, είχατε ποτέ ουράνιο τόξο δικό σας; Εγώ έχω. Καταδικό μου. Φρέσκο φρέσκο μάλιστα. Και μονίμως πάνω από το κεφάλι μου.
Από μικρό παιδάκι μου άρεσε να χαζεύω στο πάρκο μετά τη βροχή την αχνή, πολύχρωμη καμάρα που έβλεπες μόνο αν έφερνες το κεφάλι σου στη σωστή γωνία. Ίσως γι’ αυτό μου έχει μείνει κουσούρι, όταν βλέπω κάτι όμορφο να γέρνω το κεφάλι ακόμα. Άλλωστε, ένα ουράνιο τόξο δεν είναι θέαμα για όλους. Πρέπει να θέλεις και να ξέρεις να το δεις.Μεγαλώνοντας, αραίωσαν οι βόλτες στα πάρκα μετά τη βροχή. Αραίωσαν και τα ουράνια τόξα. Το τελευταίο που χάζεψα ήταν ένα μικρούλι που ήταν φτιαγμένο από ένα αυτόματο ποτιστήρι σε ένα παρκάκι. Τεχνητό, αλλά τι να κάνουμε. Στην αναβροχιά…
Η αλήθεια είναι ότι ανακάλυψα το πιο μεγάλο και πολύχρωμο ουράνιο τόξο που έχω δει ποτέ μόλις χτες. Δεν το κατάλαβα αμέσως, γιατί τα ουράνια τόξα που ήξερα μέχρι τώρα ήταν χρωματιστά. Αυτό ήταν λευκό. Ξέρετε βέβαια ότι το λευκό περιέχει όλα τα χρώματα. Αρκεί να το διασπάσεις. Τώρα άμα δεν έχετε βρόχινο νερό, κάνουν και τα δάκρυα μια χαρά. Χαράς, προσμονής, συγκίνησης, όλα μας κάνουν. Απλά κοιτάξτε το, βουρκώστε λίγο, και γείρτε το κεφάλι. Και όλα τα χρώματα θα ξεχυθούν μπροστά σας. Τόσο απλό.
Μερικές φορές δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι. Ή δεν το έχεις συνειδητοποιήσει. Το πεισματάρικο ανθρώπινο μυαλό σου αντιστέκεται σθεναρά προβάλλοντας ένα σωρό δικαιολογίες. «Είναι λίγος ο καιρός που σε ξέρει». «Δεν γίνεται να νιώθει το ίδιο». Κι άλλα τέτοια. Βλακείες λέω εγώ. Πιστέψτε στη μαγεία. Εθιστείτε στην ευτυχία κι ας σιχαίνεστε το ροζ (βγαίνει και σε γαλάζιο για κάτι μούκους σαν εμένα). Και κάντε ό,τι χρειάζεται για να μη σας φύγει. Φυλάξτε το σαν τον πιο πολύτιμο θησαυρό. Άλλωστε, όπως λέει κι ο Μικρός Πρίγκιπας, δε μπορείς να δεις καθαρά παρά μόνο με την καρδιά. Τα απαραίτητα είναι αόρατα για τα μάτια. Ακριβώς σαν το ουράνιο τόξο μου.