Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Παρασκευή και 13

Χτες μετά από πολλά δυσάρεστα συμβάντα των τελευταίων ημερών, αποφασίσαμε να πάμε σινεμά για να μας φτιάξει το κέφι. Είδαμε το αριστούργημα «Παρασκευή και 13»,σε επανέκδοση. Παρόλο που η αίθουσα δεν ήταν γεμάτη, δεν έλειπαν τα πιτσιρίκια που βέλαζαν σε κάθε σκηνή φόνου σαν κατσικάκια που τα έβγαλαν για βοσκή. Μια απογοήτευση η ταινία, πολύ γυμνό, πολλές βωμολοχίες, κάθε δεύτερη φράση είχαμε και κάποια αναφορά στη γενετήσια πράξη, και καταλήξαμε τελειώνοντας η ταινία (κατ’ ευφημισμό) να νιώθουμε λες και ταξιδέψαμε ένα πεντάωρο με νταλικέρη της παλιάς σχολής. Αλλά το καλύτερο από όλα ήταν οι κλασσικές ατάκες ταινιών τρόμου. Ακολουθεί παράδειγμα:
Νεαρά ξανθομαλλούσα κοπελιά επιδίδεται με περισσό ζήλο σε θαλάσσιο σκι. Για άγνωστο λόγο, δεν έχει το πάνω μέρος του μαγιώ, και χαρωπά χοροπηδά στα κύματα της λίμνης γυμνόστηθη. Τον οδηγό του σκάφους τον τρυπά κατά μήκος της κεφαλής ένα βέλος (μετά το ταξίδι του στο διάστημα ο Τζέισον είπε να επιστρέψει στις ρίζες όσον αφορά τις μεθόδους δολοφονίας) και το σκάφος συνεχίζει ακυβέρνητο. Αφού χτυπά κατακούτελα τη νεαρά, αυτή κολυμπά προς την ακτή (με το σκηνοθέτη να μας τη δείχνει και πάνω και κάτω από το νερό κάθε τρεις και λίγο, για να μη χάσουμε το μπούστο). Και φτάνει στον ξύλινο μώλο, όπου αντικρίζει στα δυο μέτρα τον Τζέισον. Για όσους δεν γνωρίζουν τον εν λόγω κύριο, είναι ένας παραμορφωμένος, γεροδεμένος τύπος, με ρούχα προηγούμενης δεκαετίας (και με τη μπίχλα της προηγούμενης δεκαετίας μαζεμένη πάνω τους), με μάσκα στο πρόσωπο, και κραδαίνει ένα χασαπομάχαιρο. Και εδώ σας θέλω, τι ρωτά η νεαρά θωρώντας τον;
«Τι θέλεις από μένα;»
Εσύ τι εικάζεσαι να θέλει κοπελιά; Να παίξετε μπιρίμπα; Να του ξύσεις την πλάτη γιατί τον φαγουρίζει και δε φτάνει; Μα έλεος πια, τόσα χρόνια ταινιών τρόμου, ένα έξυπνο θύμα δεν έχω δει. Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς…