Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Αν είμαστε έτσι καλά…

Η χρονιά μου ήταν φαντάζομαι πάνω κάτω παρόμοια με των περισσοτέρων: αρκετές απογοητεύσεις, στενοχώριες, άγχη, προβλήματα υγείας, ακόμη και απώλειες. Βλέπω κόσμο γύρω μου απελπισμένο, που έχει χάσει τη λάμψη του, που περπατά σκυφτός μουρμουρίζοντας μονίμως για τους φόρους, την αχαρακτήριστη πολιτική κατάσταση, την καθημερινή του αγωνία για το τι θα μας συμβεί την επόμενη μέρα. Βλέπω όμως και κόσμο που μέχρι τώρα δε σήκωνε καν το κεφάλι του να δει τον διπλανό του στα φανάρια πηγαίνοντας στη δουλειά, να χαμογελά με κατανόηση από το δίπλα τζάμι. Βλέπω συναδέλφους μου να πηγαινοέρχονται μαζί στο σχολείο για να γλιτώσουν βενζίνη και να γίνονται παρέα, βλέπω ανθρώπους να μαζεύονται για φαγητό όλοι μαζί στο σπίτι από το να πάνε σε μια απρόσωπη καφετέρια, ανθρώπους να φτιάχνουν τα φετινά χριστουγεννιάτικα δώρα από το να τα αγοράσουν από ένα μεγάλο πολυκατάστημα. Νομίζω ότι όλη αυτή η κρίση, που μας έχει γεμίσει θυμό, κατήφεια και άγχος, κατά έναν περίεργο τρόπο μας έφερε και λίγο πιο κοντά. Μας έκανε να θυμηθούμε πως όταν κάποιος μας λέει «να είσαι καλά», εννοεί πραγματικά καλά, κάτι που είχαμε ξεχάσει μάλλον. Φέτος λοιπόν δεν έχει απολογισμό, όσα θέλω να πω τα συνοψίζουν οι παρακάτω στίχοι:

Αν είμαστε έτσι καλά, μ’ αυτή την αγάπη, που πότε σωπαίνει και πότε μιλά…

Μπορούμε να μπούμε σε πλοία και τραίνα, να δούμε πολλά ή κανένα…

Αν είμαστε έτσι γεροί, και νιώθουμε ωραία, που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί…

Υπάρχει ένας χρόνος στ’ αλήθεια μεγάλος, να ζει για τον έναν ο άλλος…

Αν είμαστε έτσι ζεστά, και κάνουμε αστεία, στη μέση του δρόμου, στον κόσμο μπροστά…

Δεν ξέρω τι άλλο μπορούσα να ελπίζω, θα χάσω είχα πει, μα κερδίζω…

Για την επόμενη χρονιά λοιπόν η μοναδική μου ευχή είναι να είστε ΕΤΣΙ καλά.

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.