Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2007

Happy Halloween!

Σήμερα που είναι η τελευταία μέρα του Οκτώβρη, στην Αμερική και την Αγγλία κυρίως, γιορτάζουν το Halloween. Κανονικά θα σας έκανα μια μικρή εισαγωγή στο έθιμο, αλλά με γλίτωσε από αυτόν τον κόπο η Σοφία, οπότε θα αρχίσω κατευθείαν με το βασικό σκοπό του ποστ.
Με αφορμή λοιπόν τη γιορτή του Halloween,θα σας γνωρίσω τον Τζακ, τον Βασιλιά της Κολοκύθας.

Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Τζακ είναι κάτοικος της πόλης του Χάλοουιν. Και τι είναι αυτή η πόλη; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ από πού έρχονται οι γιορτές; Κάθε γιορτή έχει κι από μια πόλη. Τα πλάσματα που μένουν εκεί δεν κάνουν τίποτα άλλο όλο το χρόνο, από το να ετοιμάζουν την γιορτή της πόλης τους. Δεν ξέρουν άλλο κόσμο πέρα από τον δικό τους, και δεν έχουν βγει ποτέ από την πόλη τους. Ο Τζακ λοιπόν, ο οποίος ναι μεν είναι ευχαριστημένος από τη δόξα που απολαμβάνει στην πόλη του Χάλοουιν, αλλά αισθάνεται ότι κάτι λείπει από τη ζωή του, κάνει έναν περίπατο στο δάσος. Εκεί ανακαλύπτει κάποια δέντρα, πάνω στα οποία υπάρχει ζωγραφισμένο κι από ένα σύμβολο γιορτής. Ο φίλος μας, αφού παρατηρήσει απορημένος πόρτες με γαλοπούλες, πασχαλινά αυγά και τετράφυλλα τριφύλλια, αποφασίζει να ανοίξει την πόρτα με ένα παράξενο, πράσινο έλατο, με διάφορα χρωματιστά μπιχλιμπίδια που δεν έχει αντικρίσει ποτέ ξανά σε όλη του τη ζωή. Ξαφνικά, μια σειρά κουδουνάκια μπλεγμένα με χιονονιφάδες και κάλαντα, τον τυλίγει και τον ρίχνει σε ένα σκοτεινό τούνελ, που τον οδηγεί στη Χριστουγεννούπολη. Ο φίλος μας ο Τζακ ενθουσιάζεται,και αποφασίζει να πείσει τους συμπολίτες του στο Χάλοουιν να οργανώσουν αυτοί φέτος τα Χριστούγεννα.


Βέβαια, φανταστείτε τι Χριστούγεννα θα είναι αυτά, που θα έχουν φτιαχτεί από πλάσματα που μέχρι τώρα έφτιαχναν την πιο τρομακτική γιορτή του χρόνου, και μάλιστα νομίζουν ότι βασιλιάς της Χριστουγεννούπολης είναι ένας μπρατσαράς, με κόκκινη στολή και βαθιά φωνή που τον λένε Sandy-Claws (Αη-Τονύχη)…
Αυτή την καταπληκτική ιστοριούλα μπορείτε να τη δείτε στην ταινία του λατρεμένου μου Τιμ Μπάρτον, “The Nightmare before Christmas”.

Μην σας φοβίσουν τα μαύρα χρώματα και οι σκελετοί στην αρχή, έχει πολύ πλάκα και δεν είναι καθόλου τρομακτικό. Έχει και το love story του, που θα σας συγκινήσει. Μάλιστα έχει και ηθικό δίδαγμα για όλους μας στο τέλος:Να μην αρνούμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε και να μην το βάζουμε κάτω. Εγώ φέτος θα το δω με την τρίχρονη βαφτισιμιά μου να φανταστείτε. Καλό Χάλοουιν λοιπόν!

8 σχόλια:

Σοφία είπε...

Happy Halloween και καλό μήνα! Το ποστ το διάβασα χθες αλλά ξέχασα να απαντήσω έγκαιρα.

Ευχαριστώ για το λινκάρισμα. Tην ταινία την σημείωσα στα υπόψην ;-)

moukelis είπε...

Επίσης καλό μήνα!
Το ευχαριστώ είναι απαγορευμένη λέξη,με βάση το διάταγμα 14268553 που εξεδωσε ο Πριγκηπας Γελαστρόνι. ;@)
Την ταινία πρέπει να τη δεις οπωσδήποτε,περιμένω εντυπώσεις!

xaos είπε...

Καλημέρα και καλό Νοέμβρη να χουμε.Λοιπόν ο Τιμ Μπάρτον είναι φοβερός.Είδα τη νεκρή νύφη και μου άρεσε πολύ.Και αυτή πρέπει να την έχω δει τα Χριστούγεννα.Το βιβλίο που πήρα από τα σταρμπακς είναι δικό σου?"Η Μαρούλα της Λήμνου".Θα το διαβάσω και θα ταξιδέψει για Θεσ/νίκη και μετά ίσως για Εξωτερικό.Καλό?Καλά εκεί δεν τους έχουν ενημερώσει ότι μπορεί όποιος να ναι να πάρει ένα βιβλίο?Εμένα μία κοπέλα μου είπε οτι θα πρέπει να πεις καφέ και να το διαβάσεις....

moukelis είπε...

Ο Μπάρτον είναι κορυφη,τέλος.
Το βιβλίο είναι του anemos νομίζω,τό ταξίδεψα από Θεσσαλονίκη-Βόλο.Χαίρομαι που θα πάει και εκτός συνόρων!
Αααα,αυτους θα τους μαλώσω.Όλο κάτι τέτοια λάθη κάνουν.Θα ενημερώσω πάραυτα σήμερα που θα πάω να βάλω την ανακοίνωση.Γι'αυτό δε μας φεύγουν τα βιβλία;;;

Roadartist είπε...

...Καλό μήνα!.. με ταξίδεψες σε παραμυθένιες ιστορίες.. το είχα ανάγκη! Ευχαριστώ!

moukelis είπε...

Χαίρομαι!Να περνάς να μας βλέπεις όποτε θέλεις μια δόση παραμυθιού.

Exquisite Sally ( Montage) είπε...

Βλέπω πως ξέρεις καλά τη ζωή μας, πρέπει να έχεις επισκεφτεί κι εσύ κάποια φορά το Hallloween???
Όσο για την ταινία που έφτιαξε για μας ο καλός μας Tim, (είναι κι αυτός δικός μας) πρέπει στ'αλήθεια να τη δουν όλοι όσοι ψάχνουν να δουν άλλες αλήθειες. Μην του λες όμως πως δεν πρέπει να φοβηθουν...
Πρέπει στ'αλήθεια να τρομάξουν, μόνο έτσι θα το νιώσουν!!!

moukelis είπε...

Καλό σου μήνα!
Η αλήθεια είναι ότι άμα έχεις κλεισει το διακόπτη νιώθεις πολλά περισότερα,το ξέρω από πρώτο χέρι.Αλλά δε χρειάζεται να είναι όλα τρομακτικά με κλειστό το φως.Ίσως διαφορετικά από ότι ξέρουμε.Αν βάλεις στην άκρη τα στερεότυπα,όπως είπες κι εσύ,δεν είναι και τόσο μακριά και τόσο διαφορετικός ο κόσμος σας από τον δικό μας. ;@)