Happy Halloween!

Σήμερα που είναι η τελευταία μέρα του Οκτώβρη, στην Αμερική και την Αγγλία κυρίως, γιορτάζουν το Halloween. Κανονικά θα σας έκανα μια μικρή εισαγωγή στο έθιμο, αλλά με γλίτωσε από αυτόν τον κόπο η Σοφία, οπότε θα αρχίσω κατευθείαν με το βασικό σκοπό του ποστ.
Με αφορμή λοιπόν τη γιορτή του Halloween,θα σας γνωρίσω τον Τζακ, τον Βασιλιά της Κολοκύθας.

Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Τζακ είναι κάτοικος της πόλης του Χάλοουιν. Και τι είναι αυτή η πόλη; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ από πού έρχονται οι γιορτές; Κάθε γιορτή έχει κι από μια πόλη. Τα πλάσματα που μένουν εκεί δεν κάνουν τίποτα άλλο όλο το χρόνο, από το να ετοιμάζουν την γιορτή της πόλης τους. Δεν ξέρουν άλλο κόσμο πέρα από τον δικό τους, και δεν έχουν βγει ποτέ από την πόλη τους. Ο Τζακ λοιπόν, ο οποίος ναι μεν είναι ευχαριστημένος από τη δόξα που απολαμβάνει στην πόλη του Χάλοουιν, αλλά αισθάνεται ότι κάτι λείπει από τη ζωή του, κάνει έναν περίπατο στο δάσος. Εκεί ανακαλύπτει κάποια δέντρα, πάνω στα οποία υπάρχει ζωγραφισμένο κι από ένα σύμβολο γιορτής. Ο φίλος μας, αφού παρατηρήσει απορημένος πόρτες με γαλοπούλες, πασχαλινά αυγά και τετράφυλλα τριφύλλια, αποφασίζει να ανοίξει την πόρτα με ένα παράξενο, πράσινο έλατο, με διάφορα χρωματιστά μπιχλιμπίδια που δεν έχει αντικρίσει ποτέ ξανά σε όλη του τη ζωή. Ξαφνικά, μια σειρά κουδουνάκια μπλεγμένα με χιονονιφάδες και κάλαντα, τον τυλίγει και τον ρίχνει σε ένα σκοτεινό τούνελ, που τον οδηγεί στη Χριστουγεννούπολη. Ο φίλος μας ο Τζακ ενθουσιάζεται,και αποφασίζει να πείσει τους συμπολίτες του στο Χάλοουιν να οργανώσουν αυτοί φέτος τα Χριστούγεννα.


Βέβαια, φανταστείτε τι Χριστούγεννα θα είναι αυτά, που θα έχουν φτιαχτεί από πλάσματα που μέχρι τώρα έφτιαχναν την πιο τρομακτική γιορτή του χρόνου, και μάλιστα νομίζουν ότι βασιλιάς της Χριστουγεννούπολης είναι ένας μπρατσαράς, με κόκκινη στολή και βαθιά φωνή που τον λένε Sandy-Claws (Αη-Τονύχη)…
Αυτή την καταπληκτική ιστοριούλα μπορείτε να τη δείτε στην ταινία του λατρεμένου μου Τιμ Μπάρτον, “The Nightmare before Christmas”.

Μην σας φοβίσουν τα μαύρα χρώματα και οι σκελετοί στην αρχή, έχει πολύ πλάκα και δεν είναι καθόλου τρομακτικό. Έχει και το love story του, που θα σας συγκινήσει. Μάλιστα έχει και ηθικό δίδαγμα για όλους μας στο τέλος:Να μην αρνούμαστε αυτό που πραγματικά είμαστε και να μην το βάζουμε κάτω. Εγώ φέτος θα το δω με την τρίχρονη βαφτισιμιά μου να φανταστείτε. Καλό Χάλοουιν λοιπόν!