Δευτέρα 4 Αυγούστου 2008

Λιουμπλιού

Όπως είδατε και σε προηγούμενο ποστ, πήγαμε και τις διακοπές μας φέτος. Επισκεφθήκαμε τα όμορφα Χανιά, όπου και ξεφύγαμε για λίγες μέρες από το άγχος του στρατού ο Μούκος, και της αναμονής της τοποθέτησης εγώ. Αλλά Μούκοι και διακοπές χωρίς ευτράπελα δεν πάνε μαζί…

Το γέλιο ξεκίνησε από τις προετοιμασίες ακόμη, όταν ανάμεσα στα καθιερωμένα ψώνια διακοπών(πετσέτα, αντηλιακό, σαγιονάρες) η μαμά πρότεινε να περάσω μια βόλτα από το Glou να διαλέξω πουκάμισο για τον αδερφό μου που θα γίνει νουνός. Πάω λοιπόν κι εγώ έξω από το κατάστημα, και με το που ανοίγω την πόρτα, φτάνει στα ωραία μου ροζ αυτιά το γνωστό λαϊκό άσμα: «Βάζεις φωτιά στο σπίτι μας και θα το κάνεις στάχτηηηη». Ποιος, εγώ, αναρωτιέμαι παραζαλισμένη από τη ζέστη και τα ψώνια. Διαλέγω το πουκάμισο μουρμουρίζοντας ότι πήγα σε μάγισσες και χαρτορίχτρες, και βγαίνοντας, ακούω και τη συνέχεια «μα θα τις βάλω μάτια μου τις τρέλες σου σε τάξηηηηη».Ο απόλυτος σουρεαλισμός σας λέω, να βλέπεις από τη μια την μοντέρνα επιγραφή του Glou και να ακούς το συγκεκριμένο τραγούδι, τύφλα να’ χει ο Dali. Μετά ανακάλυψα ότι είχε σταματήσει ένα τρίκυκλο με έναν κύριο που είχε βάλει το κασετόφωνο στη διαπασών ακριβώς απ’ έξω, και σταμάτησα να αναρωτιέμαι για την ψυχική μου υγεία.

Ταξιδέψαμε λοιπόν με το καλό, και επιλέξαμε να μείνουμε σε μια πανσιόν που μας συνέστησε μια φίλη από τα Χανιά (Αννιώ σ’ ευχαριστούμε πολύ πολύ για όλα).Μόνο που ο κύριος που νοίκιαζε τα δωμάτια, ήταν 80 Μαΐων και βάλε. Ανακαλύπτουμε λοιπόν ότι φτάνοντας στις 5 το πρωί στο λιμάνι της παλιάς πόλης, ο ταξιτζής δεν ξέρει την πανσιόν. Και διεύθυνση δεν έχουμε. Που σημαίνει ότι η μόνη εναλλακτική μας είναι να τηλεφωνήσουμε στην πανσιόν. Έλα μου όμως που εγώ είχα μόνο το κινητό του παππού…Μαζεύω λοιπόν όλο μου το κουράγιο, και τηλεφωνώ. Στο τρίτο χτύπημα, το σηκώνει.

«Καλημέρα, τηλεφωνώ για μια κράτηση στην πανσιόν» λέω με την πιο βροντερή φωνή μου.

«Φφφφφφφφφφσσσσσσσσσσσςςςςς»

Τι διάολο, με θαλάσσιο ελέφαντα μιλάω;

«Μπορείτε να μας πείτε τη διεύθυνση γιατί το ταξί δεν την ήξερε;»

«Φσρζζζφρστςςςςς»

Εν τω μεταξύ να βλέπω και το μούκο να έχει σκάσει στα γέλια κι εγώ να μην κάνει να γελάσω.

«Με ακούτε;»

«Ουυφ…»

Τα είπε και ξαλάφρωσε.

Στη δεύτερη συνομιλία μας, ο παππούς είχε προλάβει να βάλει τη μασέλα του, οπότε μπορέσαμε έχουμε έναν πολύ πιο ελπιδοφόρο διάλογο. Διαπίστωσα αρχικά ότι λειτουργούσε με χρονοκαθυστέρηση, όπως τα θησαυροφυλάκια, γιατί απαντούσε με διαφορά 10 δευτερολέπτων σε κάθε ερώτηση. Αφού μας ρώτησε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, πότε ήρθαμε, που βρισκόμαστε εκείνη τη στιγμή, και του απάντησα σε όλα και τα κατάλαβε (νομίζω) μας είπε να περπατήσουμε κατά μήκος της προκυμαίας και θα βρούμε την πανσιόν.

«Πάνω στην παραλία είναι;»

«Όχι, στον από πάνω δρόμο.»

«Πως τη λένε την οδό;»

«Λιουμπλιού»

Ε δεν είχα κουράγιο να ξαναρωτήσω, το πήραμε απόφαση ότι θα πάμε προς τα πάνω και θα στρίψουμε στον πρώτο δρόμο που το όνομά του έμοιαζε με Λιουμπλιού. Για καλή μας τύχη, ο επόμενος δρόμος ονομαζόταν Ζαμπελίου, οπότε τα βάσανά μας τελείωσαν εκεί.

Τα Χανιά είναι πολύ γραφική πόλη. Έχουν έναν πολύ όμορφο φάρο, και στενά σοκάκια με μικρά μαγαζάκια. Δοκιμάσαμε πολλές κρητικές λιχουδιές, ήπιαμε ρακή και τσικουδιά, και γνωρίσαμε πολύ γλυκούς και φιλόξενους ανθρώπους. Μπάνια δεν κάναμε πολλά, γιατί αρκετές παραλίες ήταν μακριά αν δεν είχες δικό σου μέσο. Πάντως χαλαρώσαμε πάρα πολύ.

Το ταξίδι της επιστροφής δεν ήταν και ότι καλύτερο, γιατί το καράβι ήταν επιεικώς άθλιο. Στο κατάστρωμα που βγήκα να φωτογραφίσω έπαιζε τη μουσική του Εξορκιστή και δεν είχε παρά μόνο ένα σαλόνι. Ξαπλώσαμε λοιπόν κάτω δίπλα δίπλα, ο Μούκος μου σαν ταλλιατέλλα κι εγώ σαν κοφτό μακαρονάκι, και μαλάκωσαν τα παΐδια μας μέχρι να φτάσουμε. Εγώ έκανα και καμιά βόλτα στο πλοίο, να πάρω κανένα σάντουιτς, και απέκρουσα τα ηλίθια αστεία του υπαλλήλου με ύφος «άσε με ήσυχη μη με δεις να ξινίζω χειρότερα κι από γάλα τον Ιούλιο».Αποφάσισα να κοιμηθώ λίγο όταν τα σχεδιαγράμματα στο πλοίο με την κόκκινη κουκκίδα «είστε εδώ» άρχισαν να με εξοργίζουν τόσο που τους απαντούσα «μη μου το θυμίζεις».

Πάντως τα Χανιά είναι ωραίος προορισμός, αρκεί να έχεις μέσο και να έχεις κλείσει καμπίνα στο πλοίο. Α, να μην το ξεχάσω. Κοιτάξτε ποια είδα από κοντά στην Κρήτη…Δεν είναι κούκλα; Από 25 Αυγούστου θα συγκατοικούμε στην Κάλυμνο…

23 σχόλια:

manolito είπε...

Ξέρεις ότι λιουμπλιού στα ρώσικα σημαίνει σ΄αγαπώ; Αχαχαχα! Πολύ γέλιο ο παππούλης! Ευτυχώς δηλαδή που εμείς έχουμε κλείσει καμπίνα... με τρόμαξες προς στιγμήν!

moukelis είπε...

Αλήθεια;;;;Πω πω αγαπησιάρης ο παππούς.Που θα πάτε με το καλό;

Σοφία είπε...

Πωπω τι γατόνι είναι αυτό; Γιατί δεν λέω, ωραία τα Χανιά, αλλά και το γατόνι καταπληκτικό!!

xaos είπε...

Οπως πάντα τέλεια η περιγραφή σου.Πολύ γέλιο.Καλά η γατούλα σκέτη κούκλα δεν το συζητάω.Θα την πάρεις μαζί σου?ΚΑι αυτή?Είχα κι εγώ μια σιαμέζα αλλα πίστεψέ με ήταν τόσο μα τόσο κακίστρο, φόβος και τρόμος για τα παιδιά.Να φανταστείς είχε μασουλίσει μια έκθεση του χελονοπαιδου!Απο τότε...μόνο κεραμιδόγατες.Είναι ψώνια παιδί μου!

moukelis είπε...

@Σοφάκι το γατόνι αυτό είναι η Μόιρα,βασιλική σιάμ,και θα είναι η αδερφούλα του Σειριου.Δεν είναι πανέμορφη;Δεν είχα σκοπό να πάρω δεύτερο τόσο σύντομα,αλλά μου έκλεψε την καρδιά...

@Χελωνάκι κι αυτή μαζί μου θα την πάρω,έτσι κι αλλιώς Χριστούγεννα και Πάσχα θα πηγαινοέρχομαι με αεροπλάνο.Κι εγώ έχω ακούσει διάφορα για τις σιάμ,αλλά δε νομίζω ότι είναι όλα αλήθεια,είναι και στο χαρακτήρα κάθε ζώου.Αυτή η καημένη είναι τόσο καλοκάγαθη,που κοιμήθηκε τα πρώτα δέκα λεπτά πάνω μου,κι ας μη με είχε ξαναδει ποτέ.

Αννα είπε...

Μανολη μην ανησυχεις τα πλοια που ερχονται Ηρακλειο ειναι καλυτερα..Και με μια VIP εισαι μια χαρά!!!

Τα Χανια τα λατρευω...Αλλα οντως θελεις τουτου για να πας Ελαφονησι, Φαλασσαρνα, Μπαλο , Γραμβουσα και αλλα υπεροχα μερη...

Χαιρομαι που περασες ομορφα στην πατριδα μου...Καλα εγω μπορει να ειμαι στην αλλη ακρη αλλα Κρητικακι ειμαι και εγω...

Φιλακια πολλα

Αννα είπε...

ΑΑΑ επειδη θελω να παω Χανια καλη η πανσιον;Μπορεις να μου δωσεις καμια λεπτομερεια για τιμες κτλ..
Αν δεν θες εδω στειλε μεηλ

moukelis είπε...

Αννούλα καλή η πανσιόν,είχε μόνο τρία δωμάτια στον όροφό μας.Κόστιζε 35 ευρω τη βραδιά,ήταν ένα δωμάτιο με μπάνιο,δεν είχε τηλεόραση,αλλά είχε ανεμιστήρα.Ήταν σε αποσταση αναπνοής απο το λιμάνι,και βρισκοταν αναμεσα σε ταβερνάκια πολύ γραφικά.Εμάς μας άρεσε πολύ,αν και δεν ήταν κάτι το τρομερό,δεν ήταν όμως και τρύπα.Αν σε ενδιαφέρει,πες μου να σου δώσω το τηλέφωνο του παππού.(Και ευχές για να καταφέρεις να συνεννοηθείς :@Ρ)

Μαριλένα είπε...

Aπαιχτη, άπαιχτη, άπαιχτη!!!
τι γάτα, τι φάτσα, τι σκέρτσο!!!
να μου τη φιλησεις στα γλυκά μουστάκια της :)))

moukelis είπε...

Μαριλενάκι,τα οποία μουστάκια είναι *και* κατσαρά!Θα στη φιλήσω μόλις τη δω,κάνε κι εσυ μια γουργουριστή αγκαλιά στο ντουέτο σου!Τα κορίτσια σου την είδαν;Εγκρίνουν;Άμα είναι να τη γυρίσω στη μάνα της όσο είναι καιρός!

Crazy Tourists είπε...

Υπέροχα τα Χανιά!!
Είμαι σίγουρη ότι περάσατε τέλεια!!
Κι αυτή η γάτα...κούκλα!!

Donnaliza είπε...

Xαχαχαχαααα και εγω που ξερω τα Χανια απ εξω και ανακατωτατα δεν φανταστηκα οτι ...Λιουμπλιού..ειναι η Ζαμπελιου.....

Δεν ειναι ονειρο τα Χανια?

Αχχχχχχ


Καλα και το γατονι....απαιχτο

Σοφία είπε...

Με 35 ευρώ τι να την κάνεις την τηλεόραση; Ας ακούσεις ραδιόφωνο :-)))

moukelis είπε...

@Τρελοτουριστάκια πέρασα πολύ ωραία,θα περάσω να δω πως τα περάσατε κι εσεις!

@Δόνια μου,πολύ όμορφα τα Χανιά...Εσεις που τα ξερετε;Ναι η μικρή μας είναι μια κούκλα,μόλις την παραλάβω θα σας γεμίσω με φωτογραφίες της.

@Σοφία παιδί μου,με 35 ευρώ στις διακοπές και να έχεις τηλεόραση,έχεις άλλα πράγματα να ασχοληθείς,την τηλεόραση θα κοιτάμε; :@Ρ

Donnaliza είπε...

Eγω Μουκελακι μου εζησα πολλα χρονια στα Χανια , ο πρωην αντρας μου ειναι απο εκει,εκει εστησα το σπιτικο μου πριν 29 χρονια , οι γιοι μου ειναι γεννημενοι και μεγαλωμενοι εκει ειναι Χανιωτες και εγω δημοτης Χανιων αν και γεννημενη και μεγαλωμενη στην Αθηνα με καταγωγη απο Ζακυνθο.

moukelis είπε...

Ω,τότε όντως τα ξέρεις σαν την παλάμη του χεριού σου.Την επόμενη φορά,θα σου ζητήσουμε συμβουλές,γιατί θα ξαναπάμε,είχε πολλά που θέλαμε να δούμε και δεν προλάβαμε. :@)

Donnaliza είπε...

Για οτι θελησεις και οποτε θελησεις στην διαθεση σου καλο μου :)

ZouZouna είπε...

Σωστός ο manolito, το λέει και το τραγούδι "σ' αγαπώ, ελληνικά, Io te amo, ιταλικά, Je vous aime, φραντσέζικα, τσε τσα κο κινεζικά.....
Σ' αγαπώ, για βας λιουμπλιού...

κου που λου, κου που λου. Γιάννης Βογιατζής, την εποχή της γιαγιάς σου !!! τελευταία επιτυχία...
(δεν το βρήκα στο γιου τιούμπι να στο στείλω...)
όσο για τα Χανιά, αγαπημένος προορίσμός ! Καλά να είσαι πυγολαμπίδι μου και να περνάς καλύτερα !!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μουκελάκι μου σε φιλώ πρωί πρωί και σου εύχομαι μία καλή μέρα και μία καλύτερη εβδομάδα.Η κόρη μου φεύγει για τα Χανιά στο τέλος της εβδομάδας, θα της πω να μπει στο μπλοκόσπιτο σου για να δει τις υπέροχες φωτογραφίες.

anamella είπε...

Πολύ όμορφα τα Χανιά
Έχω πάει 3 φορές και έχω περάσει στην Κρήτη καταπληκτικά .
Εύχομαι καλές διακοπές να περάσετε καλά moykelakia

moukelis είπε...

@Ζουζούνα μου τώρα που πήραμε σβάρνα τα νησιά,ποιος μας πιάνει!Ευχαριστώ για τις ευχές!

@Αχτιδούλα μου ελπίζω να τα περάσει πολύ όμορφα,είναι πολύ γραφική πολη.Φιλιά πολλά γλυκιά μου!

@Αναμέλλα μου τώωωωωωρα,πήγαμε και γυρίσαμε!Δεν με διαβάζεις προσεκτικά.... :@Ρ Καλό σου βράδι!

Ανώνυμος είπε...

πω πω μουκελακι τι μου θυμισες! πριν τρια χρονια περασα 5 απιθανες ημερες στα χανια και θα μπορουσα να κανω βολτες στην παλια πολη συνεχεια!!!
απο οτι βλεπω περασατε υπεροχα!!το σκυλο- μασκωτ του λιμανιου τον ειδατε;;;; ενας τεραστιος μπεζ σκυλος που ολοι τον ταιζουν και ειναι σαν παραφουσκωμενο μπαλονι, σκετος κουκλος!!

moukelis είπε...

Ψιθυράκι μου περάσαμε όντως πολύ ωραία.Το σκυλάκι το είδαμε,μου είπε μια φίλη μου ότι είναι στειρωμένο και το ταϊζουν συνέχεια γι'αυτο ειναι ετσι το καημένο...Να σου πω την αλήθεια το λυπήθηκα το ψυχάκι... :@(