Είμαι κεφάτη…

...γυρίζω απ’του Βερόπουλου. Μη φας, έχουμε γλαρόσουπα.

Σήμερα γυρίζοντας από τη δουλειά πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ άλλοι οικισμού, καθώς χρειαζόμουν κάποια πράγματα που δεν βρίσκω στο δικό μας. Αφού στόλισα από μέσα μου όλους τους πολιτισμένους οδηγούς που θεωρούν ότι παρκάρισμα σημαίνει «αφήνω το αυτοκίνητο να τσουλάει και μόλις φτάνω μπροστά στην πόρτα του μάρκετ τραβάω χειρόφρενο», πάρκαρα και μπήκα στην Υπεραγορά. :-Ρ

Στην πόρτα με υποδέχτηκε ένας καθόλου στρουμπουλός, και καθόλου in Christmas mood τύπος, ντυμένος Άη-Βασίλης, ο οποίος επέμενε τόσο πολύ να πάρω καραμέλα από το σακουλάκι του, που άρχισα να υποπτεύομαι ότι θα του κόψουν ποσοστά αν δεν μασουλάει όποιος πελάτης μπαίνει στο κατάστημα. Πήρα μία για να μην το ρισκάρω και μπω στη naughty λίστα τελευταίες μέρες, και προχώρησα με το πράσινο καλαθάκι μου στον πρώτο διάδρομο. Είχα στη λίστα μου τα υλικά για τα γλυκά που θα φτιάξω, και είδη σπιτιού. Στρίβω στο διάδρομο με τα καθαριστικά, και ψάχνω τα χαρτιά υγείας. Στέκομαι μπροστά σε έναν πύργο στο ύψος του ναυαγοσωστικού του Baywatch,και διαβάζω ετικέτες:super soft,extra soft super fino,ανοίγει με την καρδιά ενός μαρουλιού, και δεν έχει συμμαζεμό. Μα καλά, πόσο έχομε φλωρέψει σ’ αυτή τη χώρα; Ένα νορμάλ χαρτί υγείας δεν υπάρχει; Πρέπει δηλαδή να αισθάνεσαι λες και σου πουδράρουν τον πωπό με ζαχαρωτά κάθε φορά που πας τουαλέτα; Τέλος πάντων, αποφασίζω να πάρω την οκτάδα που φαίνεται να έχει τα λιγότερα soft γραμμένα στη συσκευασία. Εδώ σε θέλω. Άμε σκαρφάλωσε να πάρεις το χαρτί χωρίς να σου πέσουν όλα τα πακέτα στο κεφάλι. Το υποψιάζεσαι ότι η υπάλληλος που τα τοποθέτησε έχει απωθημένο με το Tetris και παίζει να της σταμάτησαν και το παιχνίδι στη μέση, κι έβγαλε τη φούρκα της εκεί. Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα,τι νομίζουν, ότι οι κοντοί δεν σκουπίζονται;

Αφού έχω κάνει ακροβατικά που ακόμα και στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε θα μου εξασφάλιζαν άνετα μια θέση σε τσίρκο, προχωρώ θριαμβευτικά στο διάδρομο με τους ξηρούς καρπούς. Εκεί που ψάχνω για αμύγδαλα, πέφτει το μάτι μου στο ράφι με τα πατατάκια, γαριδάκια κτλ. Και διαβάζω έκπληκτη στις συσκευασίες τους «σνακ δημητριακών».

Ποιος ήρθε; Τι σνακ δημητριακών βρε βλακέντιε, δρακουλίνια είναι,δεν τα βλέπεις;Να σημειώσω επί τη ευκαιρία από αυτό εδώ το βήμα,ότι τα τυρογαριδάκια Extra,τα πιο φανταστικά γαριδάκια του σύμπαντος,είναι είδος υπό εξαφάνιση.

Ξέρεις όμως τι ΔΕΝ είναι είδος υπό εξαφάνιση;Οι κάγκουρες που αφήνουν δυο από τα πράγματά τους στο ταμείο για να πάρουν κάτι που ξέχασαν και να μη χάσουν τη σειρά,και αντί για αυτό,κάνουν sightseeing σε όοοοοοοολο το μάρκετ αφήνοντας εμάς τους υπόλοιπους να περιμένουμε σαν βλάκες στη σειρά.Επίσης έχουμε ικανοποιητική ποσότητα ακόμα και για εξαγωγή,αυτών των τύπων που είναι πεπεισμένοι ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι on the way και θα επιβιώσουν με νάυλον σακούλες του μάρκετ.Δεν εξηγείται διαφορετικά γιατί πετυχαίνεις πάντα τους ίδιους να παίρνουν μία σακούλα πράγματα,και μία σακούλα γεμισμένη με άλλες,ίδιες σακούλες,που παράχωσαν μέσα της όταν η ταμίας δεν τους έβλεπε.

Επιμύθιο:μπορεί να μη βρήκα κάρδαμο,αλλά βρήκα marshmellows.Ναι,στην Κάλυμνο,την παγκοσμιοποίησή μου μέσα.