Εντάξει,μην πάρετε κατευθείαν πολύχρωμα μέσα έξω,ΚΑΙ κορδόνια με χαμόγελα,ένα ένα.Χρειάστηκε μήνες μεθόδευσης και προσεκτικής εκπαίδευσης της μαμάς για να μην πάθει ανακοπή όταν εμφανίστηκα με αυτά τα παπούτσια.Εναλλακτικά,μπορείτε να πάρετε αυτά:
Είναι ζωγραφισμένα στο χέρι,κι έχουν πάνω τον αγαπημένο μου Totoro.Μην κοροϊδεύετε,είναι πνεύμα του δάσους,όχι υπερμεγέθης τριχόμπαλα.Δείτε την ταινία του αν σας αρέσουν τα κινούμενα,ειδικά αν έχετε μικρά παιδιά,είναι απλά τέλεια.Το παπούτσια είναι παραγγελιά από το μούκο μου ως δώρο γενεθλίων. :@)Και για τους γατόφιλους,ή τους λιγότερο τολμηρούς,ορίστε μια μέση λύση:
Υ.Γ.Τα γαλαζωπά κορδόνια είναι υποχρεωτικά.Και περνάμε στα αξεσουάρ,ή κρεματζούλια όπως τα λέει η μανούλα μου.Γι'αυτά γίνεται το μεγαλύτερο κακό.Επειδή συνήθως είναι πολύχρωμα,μεγάλα,αταίριαστα,κάνουν ήχο,και διάφορα άλλα τέτοια.Μπορείτε να βάλετε κάτι από αυτά:
Να ένα που έβαλα την Κυριακή και η μαμά έπαθε αποπληξία.Κρίμα,εμένα μου άρεσε πολύ(Λούζι,ο γάτος σου έπιασε τόπο):
Επίσης έχω μια λόξα με τις καρφίτσες.Τις φτιάχνω μόνη μου και τις φοράω χειμώνα καλοκαίρι:
Σκεφτείτε τα τώρα αυτά,συνδυασμένα με κανένα έντονο πουλόβερ ή καμια φουστα με περίεργο σχέδιο.Πολύ θέλει να σου βγει το όνομα(του παράξενου);Δύο σχετικές ιστορίες που μου ήρθαν στο μυαλό όσο ανέβαζα τις φωτογραφίες:
1)Έχω πάει στο Public για να δω βιβλία και να ξοδέψω όλα τα λεφτάκια μου.Ως συνήθως,στέκομαι στα ράφια με τα παιδικά βιβλία,και δίπλα μου ένας πιτσιρίκος ,όχι πάνω από 9 ετών,τον οποίο καρτά στοργικά η μαμά από το χεράκι. Είναι καλοκαίρι,και έχω βάλει και τα βραχιολάκια του ποδιού,τα οποία τα βγάζω μόνο άμα χειμωνιάσει για τα καλά.Και τα οποία έχουν μικρά κουδουνάκια.Κοιτάζω λοιπόν ένα ράφι,κάνω πιο δίπλα.Τσουπ και το μικρό.Μετά από λίγο κάνω άλλο ένα βήμα πιο δίπλα.Ξανά δίπλα μου το πιτσιρίκι,να με κοιτάει σαν ΑΤΙΑ.Στο τρίτο βήμα,τραβάει τη μαμά του από το μανίκι και ακούω να της ψιθυρίζει:"Μαμά,αυτό το κοριτσάκι κάνει ήχους"...
2)Γυρίζουμε από Σαντορίνη και φτάνουμε Βόλο με το Μούκο ξημερώματα.Ανεβαίνω όσο πιο σιγά μπορώ στο δωμάτιό μου ως ευσυνείδητος μούκος για να μην ξυπνήσω την οικογένεια.Αλλά η έγνοια της μάνας κάνει τη μαμά να σηκωθεί για να δει αν έφτασα καλά.Στέκεται λοιπόν με τις πιτζάμες μπροστά μου,και τη βλέπω να σαρώνει δαχτυλιδάκι ποδιού,δεύτερο βραχιολάκι αστραγάλου,ένα μικρό τατουάζ χέννα στο αριστερό πόδι,καινούρια βραχιολάκια στο χέρι,ένα δαχτυλιδάκι στον αντίχειρα,
και πάνω που πάει να ανοίξει το στόμα της,βγάζω τη μπλούζα και βλέπει ένα ωραιότατο τατουάζ χέννα γύρω από τον αφαλό.Θαυμάσιο,ένα μισοφέγγαρο με έναν γατούλη να κάθεται πάνω του.Δεν καταλαβαίνω γιατί διάλεξε απλά να ψελλίσει "Αύριο,αύριο..." και να πάει για ύπνο.
Σας αφήνω να βρείτε όλα τα υλικά που χρειάζεστε,και προσεχώς θα σας πω τι κάνει- στη συμπεριφορά μου- να με κοιτάζουν οι άλλοι σαν βάτραχοι που στραβοκατάπιαν τη μύγα.
Αναρτήσεις
22 σχόλια:
Mια χαρά σε βρίσκω :))
κι η Ελένη, με τα παρόμοια, κι αυτή τη βρίσκω μια χαρά.
όταν ο Χρόνης, ψιλοστραβώσει, του θυμίζω τα δικά του: μακριά μαλλιά, παντελόνι καμπάνα, μηχανή και να δεις πως ισιώνει..
έτσι είναι: αν δεν κανεις ό,τι θέλεις τώρα, πότε;
(εγώ έδωσα το ok στην Ελενη περσυ για κανονικό τατού, μικρουλάκι, αλλά ο μπαμπάς αρνήθηκε. στα λιγα ρουχα, λόγω επερχομένου κρυολογήματος ομως, φωνάζωωωω, απαπαπαπα :))
xx μουκελάκι μου
Καλά κάνετε και τα θυμίζετε στους μπαμπάδες,συνήθως τα ξεχνάνε,ενώ οι μαμάδες έχετε καλύτερη μνήμη.
Ωραία τα κανονικά τατού αλλά φοβάμαι τις βελόνες.Άσε που δεν είναι πρέπον καθηγήτρια πράγμα να έχω τατού...:@Ρ
Ειπαμε ντυνομαστε παράξενα ζεστα!
xxxx ΜΑριλένα και Σια
:@*
Τρέλα τα μπιχλιμπίδια σου, τα ερωτεύτηκα!!! Σαν τα σκουλαρίκια σου με τις γατούλες, πήρα το καλοκαίρι από την Σύρο! Όσο για τις καρφίτσες σου, πως τις φτιάχνεις βρε θηρίο; Θέλω αποκλειστικό post με οδηγίες!
Κουκουβαγιάκι,είναι φτιαγμένες από ένα υλικο που λέγεται cernit ή αλλιώς fimo.Είναι πολυμερής πηλός,τα πλάθεις και τα ψήνεις.Βάρβαρο λιγάκι,ειδικά όταν φτιάχνω νεραϊδάκια...
Μπράβο! Ωραίο στιλ! Αν και εγώ δεν ντύνομαι έντονα, μου αρέσει να βλέπω κόσμο με άποψη στο ντύσιμο! Σπάει τη μονοτονία του μαύρου-γκρι-καφέ!!
Όσο για τον πιτσιρίκο, φοβερή ατάκα! Τα καλύτερα τα ακούς πάντα από τα παιδιά! Δεν είναι μόνο αυτά που λένε, αλλά και ο τρόπος που τα λένε τόσο αθώα και φυσικά!
Άντε φιλιά! καληνύχτα!
Εμένα πάντως μου αρέσουν και τα κρεμαστά αλλά και τα All Starinia σου πάρα πολύ.
Και εγώ έβγαζα τα βραχιολάκια όταν χειμώνιαζε γιατί ενοχλούσαν. Οπότε μου την έδωσε και έκανα ένα tattoo βραχιολάκι στο πόδι και τελείωσε η υπόθεση ;-)
Πολύ μου αρέσει το blog σου. Θα γίνω τακτική επισκέπτης.
Μάκιααα
Βρε Μουκελάκι τι υπέροχα πράγματα είναι τούτα που εκθέτεις?Να γιατί σε ξεχώρισα.Φοβερά καλόγουστα και μπράβο σου γι αυτά που φτιάχνεις.Δεν πουλάς τίποτα?
Το ξέρω το υλικό, το 'χω χρησιμοποιήσει στο παρελθόν. Το αποτέλεσμα όμως δεν είχε καμία σχέση μ' αυτό που βλέπω! Πως τα φτιάχνεις;
Καλημέρα μουκελάκι!
Καλε, τι ωραια πραγματακια ειναι αυτα????
Εχω ξετρελαθει! Ειδκα ο Λουζι, ο γατος ειναι ΤΕ-ΛΕΙ-ΟΣ!
Επειδη εμενα δεν πιανουν τα χερια μου, δεν κανεις μια εκθεσουλα να μαζευτουμε εμεις οι ανεπροκοπες να αγορασουμε τιποτις; Θελω και εγω μια "λουκρητια" σε κρεμαστο.
Παντως ειναι πολυ ομορφα! Μπραβο!
@Ράγες:Χαίρομαι που αρέσει και σε άλλους αυτό το στυλ εκτός από μένα!Τα παιδιά λένε όντως τα καλύτερα,μια μέρα θα ετοιμάσω μια ανάρτηση με τα πιο ωραία που έχω ακούσει(ναι,τα μαζεύω),είναι πραγματικά απίθανα(ναι,τα έχω σε ένα μικρό μπλοκάκι,μην το πείτε στο υπουργείο και με στείλουν σε καμιά Λέρο από Σεπτέμβρη...:@Ρ)
@Μαύρο διαμαντάκι:Τα starάκια είναι must,ειδικά τα πολύχρωμα μ'αρέσουν πάρα πολύ.Κι εγώ έλεγα να κάνω ένα tatoo,αλλά ας όψονται οι βελόνες και το επάγγελμα...
Σ'ευχαριστώ για τα πολύ γλυκά σου λόγια.Χαίρομαι που σου άρεσε το μπλογκ,ελπίζω να τα λέμε συχνά!
@Χελωνάκι:Με έχεις λιώσει με τα γλυκά σου σχόλια,σ'ευχαριστώ πολύ.Όσο έμενα στη Θεσσαλονικη προμήθευμα τρία μαγαζιά με κάποια κομμάτια.Τώρα πλέον στέλνω μόνο χριστουγεννιάτικα στολίδια σε έναν φίλο που διατηρεί κατάστημα με χειροποίητα στη συμπρωτεύουσα.Εδώ στο Βόλο δεν υπάρχει ζήτηση,έκανα μια απόπειρα,αλλά σε κάποια καταστήματα δεν ήθελαν καν να δουν δείγματα.Οπότε κάνω πλέον μόνο για μένα και για εκλεκτούς φίλους. :@)
@Κουκουβάου κουκουβάου:Δεν είναι δύσκολο,είναι σαν πλαστελίνη πριν το ψήσεις.Φαντασία θέλει μόνο.Σιγά σιγά εξοικειώνεσαι με το υλικό και έρχονται καινούριες ιδέες.Κι εγώ μόνη μου ξεκίνησα,δεν έχω κάνει ούτε σεμινάρια ούτε τίποτα.Έλα Βόλο όποτε θες να σε μάθω,δεν είναι δύσκολο!
@Λουκρητία:Τα λες ωραία,πέρνα κι από το μπλογκ μου ρε ψωνάρα.χιχιχι...;@Ρ(πλάκα κάνω μην βγάζεις νύχια)
Που να την κάνω καλέ την έκθεση,εδώ με κοιτάνε σαν εξωγήινο όλοι,πλάκα μου κάνετε;Ευχαριστώ για τα μπράβο πάντως...Όσο για τη Λουκρητιά κάτι θα κάνουμε...
Λοιπόν,επειδή είδα ότι είχαν πέραση τα κρεματζούλια,όποιος ή όποια θέλει,μπορεί να μου στείλει ένα μέιλ με το το ακριβώς θέλει.Προσφορά του καταστήματος.Όσο περιμένω το "χαρτί" έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο,κι εδώ που είμαι δε βρίσκω κόσμο που να του αρέσουν αυτά που φτιάχνω.Θα είναι μεγάλη χαρα για μένα να μπορώ να ασχοληθώ ξανα,δεν έχω την ευκαιρία πια, και έχω γεμίσει ένα κουτί με αζήτητα.Το μέιλ μου είναι στο προφίλ μου,μόνο πείτε μου αν θέλετε καρφίτσα,ακουλαρίκια κτλ,τι χρώματα στο περίπου και μέγεθος.Περιμένω και σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!
Μη μου βάζεις ιδέες!!! Μόνο στον Βόλο δεν έχω ανοίξει πόρτα!!! Θα έρθω όμως κάποια στιγμή, γιατί έχω ξετρελαθεί με όλα αυτά! Εγώ φτιάχνω κοσμήματα, αλλά μόνο με χάντρες και πέτρες. Τα δικά σου όμως είναι "πιο" τέλεια!
@Grasso:Σ'ευχαριστώ και πάλι.Να μας δείξεις καμιά μέρα κι εσύ τι φτιάχνεις!Μέχρι να έρθεις να σου δείξω,τσέκαρε την πρόταση που έκανα στο προηγούμενο σχόλιο.Καλό σου απόγευμα!
Για να αγοράσω λίγο cernit... Είχα να ασχοληθώ με τις εν λόγω κατασκευές από τότε που ήμουν εκπαιδευτής σε μια "πράσινη" κατασκήνωση. Μου φαίνεται βρήκα δουλειά για το ΠΣΚ. Καλημέρες ;-)
@mad:Να αγοράσετε γιατρέ μου,και για οδηγίες εδώ είμαστε!Καλό ΠΠΣΒ!
Καλημέρες!:@D
Προτείνω να τα βάλεις ένα ενα σε φωτό με την αντίστοιχη τιμή για παραγγελίες.
Χελωνάκι για τους φίλους δεν υπάρχει τιμή,οπότε διαλέξτε τι θέλετε και περιμένω mail.Μα καλά τόσο ντροπαλοί είστε όλοι;Κανένας δε μου έχει χτειλει.
Μια χαρά τα παππουτσάκια σου, τα "ζηλεύω", και τα κρεμαντζούλια σου και τα μπριμπιτζόλάκια σου. Να τα χαίρεσαι. Και τα σερνίτ, πως τα λες αυτά που φτιάχνεις, εγώ επειδή τα κάνω με cernit έτσι τα λέω....
Να είσαι καλά, ευτυχισμένη με ότι έχεις. Οι μαμάδες και οι ντάντιδες, δεν πηγαίνουν σεγόντο πάντα. Ξεχνάμε καμμιά φορά.
φιλιά καλό ΠΣΚΔ
Πιστεψτε με, ειναι πολυ καλυτερα ολα αυτα απο κοντα, και οσα φτιάχνει και οσα αγοράζει. Η δε συνθεση ολων αυτων ειναι μοναδικο θεαμα, εγγυημενα! Και οσα φτιάχνει ειναι απλα τέλεια, μην την ακουτε, εχω την τεράστια χαρα να εχω μερικα απο αυτα και ειναι απλα Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α!!! Θα την βοηθαει ο Πριγκηπας μαλλον...
Με τέτοια αξεσουάρ είμαι εξοπλισμένη κι εγώ.. Περνάω το εξάμηνο στο μάθημα Παραξενιά Ι ?
@Κερασοζουζούνα:Μ'άρεσε το σχόλιο για τις μάμηδες και τους ντάντηδες,θα τους το πω αύριο!
@Στοχαστή:Έλα εσύ αμέσως να με κάνεις να ψωνιστώ...Δε μετράει η άποψή σου,δεν είναι αντικειμενική.:@Ρ
@Ναταλί:Περνάτε το εξάμηνο με τιμές αγαπητή,εννοείται!
Κάποτε ντυνόμουν κι εγώ έτσι περίεργα και πολύ το γούσταρα, κι ας έπιανε αποπληξία την μαμά μου όταν αγόραζα πολύχρωμα καρώ παντελόνια ή τον μπαμπά μου όταν έβλεπε τα τζην μου που τα είχα κεντίσει με λουλούδια και αστεράκια (δεν θα βγεις έξω έτσιιιιιιι). Δεν συζητώ δε τι φασαρίες είχαν γίνει για το δεύτερο σκουλαρίκι στο αυτί και το βραχιόλι στον αστράγαλο.
Τώρα ντύνομαι πολύ σκέτα και συνήθως μονόχρωμα (όλο μαύρα) ή το πολύ δίχρωμα (μαύρο με άλλο ένα χρώμα) και οι γονείς μου παρακαλάνε: μα βάλε ένα πιο παρδαλό μπλουζάκι, μήπως θες να σου δώσω την καινούρια μου ζακέτα που είναι κόκκινη/πράσινη/ριγέ/καρώ και ταιριάζει με το παντελόνι σου, κανένα φουλάρι δεν έχεις, γιατί δεν φοράς σκουλαρίκια, τι το έκανες το βραχιόλι που σου είχε πάρει δώρο η θεία σου, και άλλα τέτοια γραφικά. Αχ πώς αλλάζουν οι καιροί.....
Ωχ,λες να γινω κι εγω μονοχρωμη Σοφία μου;Είδομεν...
Δημοσίευση σχολίου