Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

The Kalymnos Files…

Η Κάλυμνος είναι ένα νησί που αλλιώς το περίμενα, κι αλλιώς το βρήκα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έκανε και την καλύτερη εντύπωση, όταν –συνηθισμένη από το Πήλιο και τα κατάφυτα νησιά που έχω διακοπεύσει- αντίκρισα από το αεροπλάνο μια τεράστια κοτρώνα στη μέση του πουθενά. Ναι, είναι κομμάτι απελπιστικό να πετάς πάνω από ένα μέρος γεμάτο βράχια, και να μη βλέπεις ούτε ένα δέντρο. Πιο απελπιστικό είναι να ξέρεις ότι θα μείνεις σε αυτό το μέρος το υπόλοιπο της χρονιάς, και ίσως και την επόμενη.

Παρόλα αυτά, μένοντας τις πρώτες εβδομάδες στο νησί, ανακάλυψα ότι δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα. Σίγουρα απέχει πολύ από τα ονειρεμένα νησιά που βλέπουμε στα φυλλάδια των ταξιδιωτικών γραφείων, αλλά έχει ενδιαφέροντα πράγματα να δεις και να κάνεις. Εξάλλου αυτό το ποστ δεν έχει σκοπό να σας παρουσιάσει το νησί μέσα από τις σελίδες ενός ταξιδιωτικού οδηγού, αλλά να σας δείξει την Κάλυμνο μέσα από τα μάτια ενός νεοδιόριστου, άσχετο με τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.

Πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση μετά το βραχώδες τοπίο, ήταν οι οικισμοί. Βλέποντας το νησί από επάνω, τα λευκά σπιτάκια της Πόθιας, δίπλα στο λιμάνι, ενώνονται με αυτά της χώρας με έναν μακρόστενο λαιμό, που κάνει τον οικισμό να μοιάζει με μια μεγάλη κλεψύδρα. Κατηφορίζοντας από το αεροδρόμιο, και προσπαθώντας να καταλάβεις πως γίνεται να μην υπάρχει ούτε ένα φυτό γύρω σου, φτάνεις στην Πόθια, το πιο κοσμοπολίτικο σημείο του νησιού. Δεν έχει τη γραφικότητα του γαλάζιου και λευκού των περισσοτέρων ελληνικών νησιών, αλλά τα πλακόστρωτα δρομάκια σου υπενθυμίζουν ότι βρίσκεσαι σε νησί. Παρόλο που είναι μακρινό νησί και θεωρείται παραμεθόριος, έχει όλες τις παροχές μιας πόλης. Ηλεκτρικά είδη, σχεδόν όλες τις τράπεζες, νοσοκομείο, αεροδρόμιο…Συνδέεται με δύο κοντινά νησάκια,την Τένλενδο και την Ψέρημο, που λένε ότι είναι πολύ γραφικά. Στο νησί υπάρχει νεραϊδότοπος, βωμός των Νυμφών δηλαδή, θα τον επισκεφθώ μόλις φτιάξει ο καιρός. Επίσης,στο βράχο που βλέπει κανείς από τις Μυρτιές, διακρίνεται ένα ανθρώπινο πρόσωπο,που λένε ότι ανήκει σε μια Πριγκήπισσα που πέθανε από τη θλίψη της όταν προσπάθησε ο αγαπημένος της να κολυμπήσει μέχρι την Τένλενδο για να την παντρευτεί. Είμαστε σε απόσταση αναπνοής από την Τουρκία, κι έχουμε και πιτσαρία που ονομάζεται Ίμια, φαντάζομαι πουθενά αλλού δεν υπάρχει…Έμαθα αργότερα ότι οι κοτρώνες κάνουν την Κάλυμνο νούμερο ένα προορισμό για τους αναρριχητές, καθώς τα βράχια της είναι ότι πρέπει για αναρρίχηση! Έχει δύο κεντρικούς δρόμους, ο ένας ανεβαίνει κι ο άλλος κατεβαίνει, δεν έχουμε οδούς, μόνο Ενορίες, και πάνω από το νησί δεσπόζει ένας τεράστιος λευκός σταυρός, που εμένα πολύ με ανατριχιάζει,ειδικά το βράδυ που τον ανάβουμε κιόλας και μου θυμίζει την Κου Κλουξ Κλαν. To Πάσχα μου είπαν ότι είναι απερίγραπτο, καθώς κάνουν τον πόλεμο των κροτίδων εδώ,όπως και στη Χίο. Επίσης, είναι το πρώτο νησί σε αριθμό πολύτεκνων οικογενειών σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει ότι το χειμώνα δεν ερημώνει, καθώς ο ντόπιος πληθυσμός φτάνει τους 10000 κατοίκους. Οι άνθρωποι είναι πολύ απλοί, καταδεκτικοί, με μια οικειότητα που όταν είσαι ξένος σε κάνει να αισθάνεσαι κάπως αμήχανα, αλλά συνηθίζεις. Αυτό που μου έκανε άσχημη εντύπωση είναι η απειθαρχία τους, που φαίνεται από το πώς μιλούν στην τάξη, μέχρι το πώς οδηγούν. Καταλαβαίνει όμως κανείς αν μείνει μερικές εβδομάδες στο νησί, πως δεν οφείλεται σε κακία, απλά έτσι έχουν μάθει να φέρονται, και μόνο αν είσαι νεόφερτος το παρατηρείς.

Πηγαίνοντας στο νέο σπίτι, με παραξένεψε το ύψος του πεζοδρομίου. Μερικές μέρες αργότερα, που έριξε μια ψιλή βροχούλα, μου λύθηκε κι αυτή η απορία. Το νησί δεν διαθέτει αποχετευτικό σύστημα, που σημαίνει ότι όλα τα νερά από τη Χώρα, μαζεύονται με την πρώτη βροχούλα για να σχηματίσουν έναν ωραιότατο χείμαρρο, ο οποίος διασχίζει όλο το νησί, για να καταλήξει στο λιμάνι. Εκτός από τα ψηλά πεζοδρόμια, όλα τα σπίτια έχουν δεξιά κι αριστερά από τις πόρτες τους συρταρωτούς μάνταλους, που δέχονται πορτάκι μεγάλου ύψους για να μη μπαίνουν μέσα τα νερά. Παρόλα αυτά, οι γαλότσες είναι απαραίτητες, γιατί είναι αδύνατον να γυρίσεις σπίτι αν πιάσει βροχή, χωρίς να σου φτάσει το νερό και οι λάσπες τουλάχιστον ως τον αστράγαλο. Από την άλλη, πόσοι έχουν το καταδικό τους ποτάμι κάτω από το μπαλκόνι έστω και για μερικές μέρες το χρόνο; :@Ρ

Κατά τα άλλα, είναι ένα συνηθισμένο μικροαστικό περιβάλλον, όπου όλοι τους ξέρουν όλους. Θα πας στο φούρνο και θα ακούσεις δεκάδες φορές «Καλυμνιά είσαι μαθές;» ή «Α, είσαι η καινούρια δασκάλισσα!». Πρέπει να τους χαιρετάς ΟΛΟΥΣ. Προχτές ο σουβλατζής παρεξηγήθηκε γιατί πέρασα μιλώντας στο κινητό και δε χαιρέτησα. Τέλος, είναι χρήσιμο να κάνεις γρήγορους συνειρμούς ,βοηθούν στο να καταλάβεις τι ακριβώς θέλει να επικοινωνήσει ο συνομιλητής σου. Παραθέτω σύντομο παράδειγμα:

Έχω πάει στο χρωματοπωλείο δίπλα από το σπίτι για να πάρω λάστιχο ποτίσματος. Δεν γνωρίζω προσωπικά τους ιδιοκτήτες. Καθώς περιμένω τη σειρά μου, με πλησιάζει η γυναίκα του ιδιοκτήτη.

«Καλησπέρα.»

«Καλησπέρα.»

«Εσείς δεν είστε που έχετε τούτο το κάτι;»

Ποιο κάτι αναρωτιέμαι εγώ, και το μυαλό μου ταξιδεύει στο γνωστό χιτ της Γαρμπή.

«Αυτό το κάτι καλέ!»

Συνεχίζω να κοιτάζω με βλέμμα ξαφνιασμένου βατράχου και η κυρία καταλαβαίνει ότι η πληροφορία είναι ελλιπής.

«Αυτό το κάτι το γκρίζο…Τονε βλέπω στο μπαλκόνι…Έχετε και μια κάτα!»

Μπίνγκο! Στην Κάλυμνο δεν λέμε η γάτα, ο γάτος, αλλά η κάττα, με έντονο ταυ,και ο κάτης. Σκέφτομαι μήπως είναι μια διεστραμμένη πρόσμειξη του γάτα και cat…Αλλά δεν τους έχω ικανούς. :@Ρ

12 σχόλια:

karry είπε...

χαχαχ και εμείς στην Κρήτη τα λέμε τα: κάτα και κάτο αλλά κυρίως τα: κατσούλα (η) και κατσούλι (το)
(= μικρό γατί)
Άραγε πως να λένε τα μυρμήγκια;
(μελιγκούνια στα Χανιά, μελίτακες στο Ηράκλειο)
:)

karry είπε...

ααα επίσης λέμε πολύ το: ο κάτης

Crazy Tourists είπε...

Δε μου ακούγεται και άσχημα... Τα κάτια σου τι κάνουν; Χαχα!!
Οι φωτογραφίες πάντως είναι πολύ όμορφες!!

Τρελοτουρίστρια

City Addict είπε...

Όμορφες φωτογραφίες :)
Και μεγειά το θεματάκι. Πολύ ωραίο.

:)

Donnaliza είπε...

Μουκελακη πολυ ομορφη η περιγραφη σου.

Κατη λενε τον γατο και στην Ζακυνθο απο οπου καταγωμαι , οπως και μελιγkουνια τα μυρμηγκια οπως λεει η karry.

Και μιας και καπου ρωτησες τι κανει ο Αριγκατο και δεν θυμαμαι αν σου απαντησα, σου λεω οτι ειναι μια χαρα, ομορφαινει και παει και τιποτα μα τιποτα δεν θυμιζει εκεινο το φοβισμενο πλασμα που παρελαβα τοτε.

Τα φιλια μου.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία περιγραφή, όπως πάντα.
Βλέπω οι Ενετοί-Ιταλοί απ' όπου περάσαν άφησαν από κάτι και έναν κάτη.
Ελπίζω τα Χριστούγεννα να τα περάσετε στα πάτρια εδάφη, γιατί έτσι και πατήσετε το αβρό σας ποδαράκι στην εκκλησία, οι γραίες θα σας περάσουν από αξονική τομογραφία!
(Έχουν ύπογράψει συμβάσεις με το Ε.Σ.Υ.,καρατσεκαρισμένο!)

Ανώνυμος είπε...

Ωραία είναι... Άμα συνηθίσεις, ε;.. Μετά σιγά σιγά βλέπεις και τα όμορφα του ξένου τόπου :)

Οι φωτογραφίες σου πολύ ωραίες, αν και παρέλειψες μια σημαντική ομορφιά της Καλύμνου: το θεϊκό γκρίζο γατί!! Τι μόνο η χρωματοπώλισσα θα το βλέπει πια;;;

Καλό μήνα κορίτσι :))

Crazy Tourists είπε...

Κοπελιά έχεις πρόσκληση!!
Φιλάκιαα!!!

Τρελοτουρίστρια

moukelis είπε...

@Karry δεν εχω ιδεα πως λενε τα μυρμηγκια εδω...Αλλα τον κάτη τον τιμαμε δεοντως! :@Ρ

@Τρελοτουρίστρια τα κάτια μου είναι μια χαρά,θα σας βάλω αφιέρωμα στο επόμενο να μην παραπονιεται η Δενδρογαλή. :@)

@Ευχαριστουμε,κάνουμε ό,τι μπορούμε! :@)

@Δόνα μου,δεν σε πιστευω διόλου,να περασεις απο το φορουμ να μας τον δειξεις με πειστικες φωτο! :@ΡΡ

@Κόμη μου τα Χριστουγεννα περιμενω πως και πως να περασω μερικες μερες μακρια απο εδω...Πολλη δουλεια,πολλες στενοχωριες που περναω μονη μου,και πολλες γραιες με αξονικο τομογραφο! χιχιχι

@Δενδρογαλή καλό σου μήνα!Θα σε βολέψω με γκριζόγατο στο επόμενο ποστ(παραπονιαρα)
Φιλιά πολλά!

Donnaliza είπε...

αχ Μουκελακι μου...

δεν ερχεται μονο του το γηρας.....


καποια μερα ειχα την εμπνευση να παρω την φωτογραφικη μηχανη στο μαγαζι..ηθελα να βγαλω κατι φωτογραφιες....ε....εκτοτε αγνοειται η τυχη του φορτιστου της μπαταριας της.....τι στο καλο τον εκανα τον φορτιστη?
Κι οχι τιποτα αλλο μολις το ανακλυψει ο γιος...με βλεπω να τα φορτωνω για..Καλυμνο.....αν προλαβω και δεν με πνιξει...οποτε φωτο γιοκ εως να βρω λυση στα αποτελεσματα της φιρομυαλιας μου .....

Φιλι

Μαριλένα είπε...

καλησπερα ξενιτεμένο Μουκελάκι
:))

μας λειπεις, αλλά όπου να 'ναι γυρνάς σπιτάκι σου με τις διακοπες των Χριστουγέννων, ναι;

φιλιά πολλά σε μαγουλάκια και μουστάκια :))

Ανώνυμος είπε...

Για σας είμαι η Τηνα. Η Κάλυμνος δεν ειναι οπος την περιγραφή ένα άτομο που την μίσησε πρίν ακόμα πατήσει το πόδι του στο νησί. Μπορεί να μην έχουμε παντού δέντρα αλλά έχουμε κάποια μικτά δασάκια και το περιβόητο ποτάμι είναι μόνο ένας δρόμος το πόλι 50-100 μέτρον. Κια για την καττα (γάτα) ειναι απλός η διάλεκτος της Καλύμνου όλα τα νησιά έχουν και από μία σαν δασκάλα θα έπρεπε να το ξέρεις νομίζω. Τωρα όσων αφορά τους μαθητές εσύ πρέπει να τούς κινισεις το ενδιαφέρον και να τους κάνεις να σε σέβονται με το να τους ακούς αν πας εκει με τον αέρα είμαι δασκάλα κανο οτι Θέλω τότε την πατισες μαθαίνουμε να υπερασπιζόμαστε τούς εαυτούς μάς από μικρά παιδιά...έχω ύπαρξη και εγω μαθήτρια και είχα δασκάλους με αυτόν τον αέρα τους κάναμε να υποφέρουν, αλλα είχαμε και απο εκείνους που μάς συμβούλευαν και μπορούσαμε να συζητάμε μαζί τους για θέματα που μάς απασχολούσαν του σχολείου η και δηκαμας για αυτούς κάναμε τα πάντα.και όσον αφορά τούς ανθρώπους εδώ όταν περνάμε δίπλα απο ένα άλλο άνθρωπο λέμε μια Καλημέρα είτε τον ξέρουμε είτε όχι δεν ξερω τι κάνετε εσείς εκεί πού μεγάλωσες αλλά μία Καλημέρα Δεν κοστίζει τίποτα του Θεού είναι, στιν Κάλυμνο τα παιδιά μπορούν να παίζουν στον δρόμο ελεύθερα και να τρέχουν ξυπόλυτα στο βουνό που εσύ αποκαλείς κοτρονα στην μεση του πουθενά εδώ δεν υπάρχουν δολοφόνοι και απαγωγείς εδώ άν εξαφανιστεί κάπιος όλοι παρατάνε της δουλειές τους και ψάχνουν τον ξέρουν δεν τον ξέρουν αυτί είναι η ΚΆΛΥΜΝΟΣ