Όλα για το καλαθάκι

Μετά από ώριμη σκέψη και κατόπιν λαϊκής προτροπής και απαίτησης,αποφάσισα να γκρεμίσω και το τελευταίο προπύργιο μούκικης αξιοπρέπειας που μου έχει απομείνει. Η αλήθεια είναι ότι οι γονείς μου μάλλον με μισούν,γιατί αφηγούνται τις ιστορίες τις παιδικής μου ηλικίας σε κάθε τυχάρπαστο που μας επισκέπτεται στο καλοκαιρινό μας θέρετρο. Εξ' ου και η απαίτηση να δημοσιευθούν κάποιες από αυτές. Ήμουν κάπως ιδιαίτερο παιδάκι,μάλλον ήμουν μούκος από μικρό και δεν το είχαν πάρει χαμπάρι οι ανίδεοι,και υπάρχουν αρκετές ιστορίες που θα σας κάνουν να γελάσετε. Οι περισσότερες συνοδεύονται από αποδεικτικές φωτογραφίες (ήταν οργανωμένο το έγκλημα). Αποφάσισα να αρχίσω από αυτήν εδώ,μιας και αναμένεται γάμος. Και κάθε γάμος έχει και παρανυφάκια:



Όλα ξεκίνησαν όταν μια φίλη της μαμάς και του μπαμπά που με αγαπούσε πάρα πολύ,βρήκε πολύ χαριτωμένη την ιδέα να με κάνει παρανυφάκι στο γάμο της. Η αλήθεια είναι πως δεν τρελαινόμουν και στο άκουσμα της ιδέας,και δεν είχα ξαναγίνει και παρανυφάκι,αλλά με τα πολλά πείστηκα να το κάνω. Βρήκαμε φορεματάκι ασορτί με το νυφικό,ως είθισται, και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα είχαμε πάει από νωρίς στο σπίτι της νύφης για να μας φτιάξουν τα μαλλιά. Έκατσα κι εγώ ήσυχα ήσυχα και μου έβαλαν στεφανάκια και λουλουδάκια και όλα τα συναφή. Και αφού τελείωσαν οι ετοιμασίες,πήγαμε στην εκκλησία,όπου έκανα βόλτες αμέριμνα στο προαύλιο. Και τότε ήταν που είδα το άλλο παρανυφάκι. Το οποίο ήταν μεγαλύτερο από μένα,αλλά κατά τα άλλα σχεδόν ίδιο. Ίδιο χτένισμα,ίδιο φόρεμα,εκτός...Εκτός από ένα ωραίο καλαθάκι με ρύζι και ροδοπέταλα που κρατούσε και φούσκωνε σαν φασιανός. Εγώ ως γνωστόν είμαι μια κυρία. Ποτέ δε θα έκανα σκηνή. Ζυγίζοντας λοιπόν προσεκτικά την κατάσταση,πήγα στο "βύσμα" μου, τη νύφη. Της εξήγησα πως έχει το πράγμα και μου είπε: "Πήγαινε και πες της ότι είπε η Μαρία να μου δώσεις λίγο ρυζάκι στο χέρι μου".Εντάξει, είπαμε ήμουν ολιγαρκές παιδάκι,και συμφώνησα με τη συμβιβαστική λύση. Αλλά από ότι φαίνεται,δεν είχε τις ίδιες προθέσεις και η άλλη πλευρά. Διότι μόλις πήγα και της το είπα, η απάντηση που έλαβα ήταν:"Όχι,είσαι μωρό και θα το ρίξεις κάτω".
Εσείς δε θα αναστατωνόσασταν;Δε θα θιγόσασταν;Ε κι εγώ το ίδιο έπαθα. Και πήρα το καλαθάκι. Και μαζί και το στεφανάκι από την ξεμαλλιασμένη κακίστρω που έβαλε τα κλάμματα.Και τελικά δεν προλάβαινε να ξαναφτιάξει τα μαλλιά της και δεν ήρθε καθόλου για παρανυφάκι.Και σε όλες τις υπόλοιπες φωτογραφίες έχω βγει μόνη μου.Μονη μου δηλαδή εγώ και το καλαθάκι. Ποιος είναι το μωρό τώρα;
Υ.Γ.Δεν τα κάνω πια αυτά στους γάμους,παρακαλώ το παραπάνω κείμενο να μη ληφθεί υπόψιν από τις νυφούλες,τουλάχιστον μέχρι να παραλάβω προσκλητήριο.