Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

Ο εφιάλτης στο δρόμο με τα ποπ κορν

Σήμερα είμαι άρρωστη. Δηλαδή όσο άρρωστος μπορεί να είναι ένας μούκος. Απλά λίγο πυρετό, κάτι κομμάρες, κάτι επισκεψούλες από το πολυαγαπημένο μου άσθμα κι ένα κεφάλι που είναι σαν να το έχει γεμίσει κάποιος με δέκα λίτρα νερό. Έχει σημασία που σας τα λέω όλα αυτά.

Επειδή λοιπόν είμαι κομμάτι αρρωστούλι, και έχω και ταξίδι αύριο, αποφασίσαμε με το μούκο και έναν φίλο να μην πάμε για τις γνωστές μπύρες της Παρασκευής, αλλά να πάμε σινεμά, όπου δε θα κουραζόμουν πολύ και δε θα είχε και καπνιά. Ψηφίστηκε η ταινία «El orfanato”, ελληνιστί «Το ορφανοτροφείο».Για όσους δεν το ξέρουν, οι ταινίες τρόμου είναι η μεγάλη μου αδυναμία, και καθώς έχω ακούσει από αρκετούς ότι είναι αξιόλογο, χάρηκα που θα πηγαίναμε επιτέλους να το δω. Φορτωθήκαμε λοιπόν στο αμάξι του φίλου μας, παρκάραμε στο υπόγειο πάρκινγκ (μην κρυώσω κιόλας) και ανεβήκαμε για εισιτήρια και ποπ κορν. Χάζεψα και τις αφίσες του μωρού, ενημέρωσα όλους όσους ρωτούσαν, ότι η πρεμιέρα είναι στις 7 Φεβρουαρίου, και μπήκαμε σιγά σιγά στην αίθουσα…Μια μικρή, τόση δα παρένθεση εδώ. Είμαι περίεργος άνθρωπος. Με πειράζουν πολλά πράγματα που άλλοι δεν τα σκέφτονται καν, και μπορεί να αδιαφορώ για κάτι πολύ ενοχλητικό σύμφωνα με την κοινή γνώμη. Αλλά ένα από τα πράγματα που μου τη δίνει αφάνταστα πολύ, είναι όταν μιλάνε στον κινηματογράφο.

Αρχίζει λοιπόν η ταινία, και το ωραίο ροζ αυτί μου εντοπίζει πίσω μου την κλασική νεαρά, που σκοπεύει να αναλύσει κάθε καρέ της ταινίας στη διπλανή της. Για να εξηγούμαι, δεν είμαι καμιά από αυτές που φωνάζουν σουτ και σουτ όλη την ώρα. Ολωσδιόλου με ενοχλεί να σχολιάζουν ψιθυριστά μεταξύ τους, κι εγώ το κάνω πολλάκις. Αλλά το να μιλάς στο κινητό, ή να συσκέπτεσαι μεγαλοφώνως με τον κολλητό σου που κάθεται τρεις θέσεις πιο πέρα, είναι παρατραβηγμένο. Έχω αρχίσει και φουντώνω λοιπόν όπως φαντάζεστε. Ο μούκος δίπλα το ίδιο. Τους τη χαρίζω μία, τους τη χαρίζω δύο, στην τρίτη ακούω:

(η πρωταγωνίστρια κρατά ένα χαρτί όπου γράφει το όνομα του παιδιού, και δίπλα “HIV”)

-«Α, είναι άρρωστο;»

-«Ναι το καημένο»

-«Και τι έχει;»

AIDS,δε βλέπεις;»

-«Απαπα…»

(Εγώ ετοιμάζομαι να σφυρίξω από τα αυτιά σαν τη διαφήμιση από τα μπαχαρικά Captains)

«-Και πως κόλλησε;»

Ε δεν άντεξα. Είπα να γυρίσω να πω τη γνωστή ατάκα μου αλλά σκέφτηκα να κρατήσω τα προσχήματα. Είπα μόνο «συγνώμη, μπορείτε μήπως να κάνετε πιο σιγά;»Η ξανθομαλλούσα κοπελιά (όχι τόσο συμπαθητική όσο αυτή στο τραγούδι),ξίνισε και απάντησε με ένα απλό «καλά καλά».Ξαναγυρνάω μπροστά. Η πλοκή αρχίζει να περιπλέκεται. Έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου το παιδάκι φορά μια τρομακτική πάνινη μάσκα, και πλησιάζει την πρωταγωνίστρια αργά. Όλοι έχουμε παγώσει, και τότε…

-«Α το σαφρακιασμένο, γιατί κάνει αυτόν τον τρομακτικό ήχο;»

Γιατί είναι θρίλερ βρε ηλίθια, γι’ αυτό. Και πρέπει να τρομάξεις και να σου κοπεί η λαλιά, αλλά που τέτοιο θαύμα. Ο μούκος δεν προλαβαίνει να με ηρεμήσει και γυρίζω. Ήρθε η ώρα για την ατάκα μου.

-«Αν δε μπορείτε να δείτε μια ταινία ήσυχα, περιμένετε να βγει σε DVD να τη δείτε σπίτι σας!»

-«Εντάξει, εντάξει»

Τι εντάξει, που κάθε τρεις και λίγο ήταν λες και είχε ηχώ από το πίσω κάθισμα. Έδειχνε ένα πόμολο, κι άκουγα από πίσω «α, είναι το πόμολο, α ναι ρε το πόμολο, ναι καλέ, το πόμολο που της έδωσε, ναι, το πόμολο που είχε πριν»…Ναι ρε παιδιά, είναι ένα πόμολο, δεν έχετε ξαναματαδει; Το ίδιο το ρημάδι το πόμολο που είχε πριν στο χέρι της είναι, δεν είναι και δύσκολο να το καταλάβουμε. Ετοιμαζόμουν να τους πω, δεν έχετε παιδεία, οκ, το καταλάβαμε. Λίγη ευθιξία που δυο φορές σαν τα μωρά σας κάναμε παρατήρηση, δεν έχετε; Πάλι καλά που ο μούκος μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε συνέχεια να ηρεμήσω.

Τελικά η ταινία τελείωσε, οι κοκώνες έφυγαν αφήνοντας τα ποπ κορν και τα κυπελλάκια τους στη θέση τους (φαντάζομαι τα βασιλικά τους χεράκια δε μπορούσαν να τα πετάξουν στον κάδο από τον οποίο πέρασαν δίπλα για να βγουν),κι εγώ τους έριξα ένα τελευταίο φαρμακερό βλέμμα. Άμα ακούσετε για κανέναν φόνο σε κινηματογράφο, εγώ θα είμαι…

Υ.Γ.Η ταινία πολύ καλή,και είχαμε και τα ίδια σταράκια με το πιτσιρίκι που έπαιζε,μόνο που τα δικά του δεν είχαν γάτους.

17 σχόλια:

Χαμένος είπε...

Μπράβο μουκε καλα τα ειπες μετα και τους βλακες στο i am legent τα νευρα μου ηταν χαλια.

Ηχογραφημενα Σουυυυτ με ηχητική ενεργοποίηση είναι η λύση θα το προτείνω.

moukelis είπε...

Λες μούκε;Ωραία ιδέα,θα την προωθήσω... :@)

Στοχαστης είπε...

Επίσης μπορειτε να προσφερετε δωρεάν invites σε trackers για να τις κατεβάζουνε απο εκει όλοι οι αγενεις! Και λιγα της έκανες και της ειπες βρε! Επρεπε να την παρεις απο το μαλλι να την σουρεις εξω! Ναι, κι εμενα με εκνευριζει αφάνταστα!

moukelis είπε...

Άμα μου επέτρεπε ο μούκος κα η διαγωγή μου,ξέρεις πως θα είχε καταλήξει φαντάζομαι...Τέλος πάντων,ένα ακόμα δείγμα έλλειψης παιδείας.Έχω καταντήσει να συναντώ ευγενικό και καλοσυνάτο άνθρωπο και να αγαλλιάζω...

roadartist είπε...

:))))
εγω να δεις ποσο εκνευριζομαι με ολα αυτα..........

Περαστικα .. :)

Γκρινιάρης είπε...

Καλημέρα!

Εύχομαι περαστικά και γρήγορα! Και καλό ταξίδι!

Αυτό στο σινεμά είναι αρκετά εκνευριστικό. Και καλά να μιλάνε σιγά και να μη σε νοιάζει, αλλά το να ακούς αυτά που βλέπεις δυο-τρεις φορές είναι πίκρα.

Μαριλένα είπε...

μουκελάκι μου, περαστικά σου και γρήγορα. κάποτε, η ανάγκη να πάω σινεμά, ήταν ανάγκη πραγματική, όχι αστεία.
είχα φτάσει στο σημειο να πηγαινω και μονη μου, στην παράσταση 6-8 που ήταν η παράσταση των ψωνίων όπως εγώ. και στο άλλο ενδιαφέρον σημειο, να βλεπω δύο ταινίες τη μέρα.
ομως, επειδή η ανοχή μου σ' αυτό που περιέγραψες ειναι πλέον έως καθόλου, έχω να παω σινεμα εφτά χρονάκια!! περιμένω τα dvd γιατί πλέον, δεν αρκούμαι στην παρατήρηση: γκαρίζω μ' όλη μου τη δύναμη στον ενοχλητικό, παραινέσεις του τύπου: δεν το κλεινεις το ρημάδι;
κι όχι τίποτ' αλλο συγχίζομαι και ειναι επικίνδυνο..
φιλιά και πάλι περαστικούλια γρήγορα :))
υγ
και γω θέλω σταράκια με γάτες. αλλα και σκέτα μαύρα δε με χαλανε. η ελενη πήρε κόκκινα προχτές :))

Natassa είπε...

πρώτον ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!
ελπίζω δλδ ήδη να είσαι καλά :)
και δεύτερον
αν σ αυτό τον τόπο δεν εξαφανιστεί η συγκεκριμένη "τάξη - ομάδα -....κλπ" ανθρώπων τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, είναι σαν να μου διηγήθηκες (καλά πόσα λάθη κάνω ...γκρρρρ) η μάλλον μου ζωγράφισες την φάτσα αυτών που θεωρώ υπεύθυνους γι αυτό το χάλι, που θέλουν να πάνε ντε και καλά στο δημόσιο για να λουφάρουν (μην πυροβολείτε - δεν θεωρώ όλους τους δ.υ. κακούς - τους λουφαδόρους δεν θέλω) που φτύνουν στο δρόμο, κατεβάζουν το τζάμι του αυτοκινήτου και πετούν όλα τα σκουπίδια έξω για να ναι βρε αδελφέ το αυτοκίνητο καθαρό, ψηφίζουν αυτό το κόμμα γιατί θα τους κοπεί το χέρι αν αλλάξουν ποτέ την ψήφο τους, (εκτός και αν τους διορίσουν χωρίς να δώσουν εξετάσεις) ..... να συνεχίσω ή φτάνει τα παραλήρημα ??.... αν τις πετύχεις άλλη φορά μην τις σκοτώσεις για θα βρεις τον μπελά σου αλλά ρίξε τους μια δολοφονική ματιά από εμένα σε παρακαλώ ... είναι το μόνο πράγμα που δεν δικάζεται, με όλα τα άλλα δικάζεσαι ... ουφ τα πα ....:-)
και πάλι περαστικά!!!

ZouZouna είπε...

Μπά, μάλλον εσύ πρέπει να απομονώνεσαι να βλέπεις.

Κι εμένα μ' αρέσει να σχολιάζω στον κινηματογράφο. Τα πάντα!!! ναι, ναι ! οπως έχω και κόλλημα με την φωτογραφία, να δεις τι γίνεται. Και είμαστε μια παρέα ολόκληρη που αλλάζει και θέσεις συνεχώς γιατί κάποιος απο πιο πέρα έχει να πει κάτι σ' εμένα, εγώ σ' έναν άλλον και πάει λέγοντας!
Αν δεν το πεις εκείνη την΄ωρα, χάνεται το σχόλιο. Και ευτυχώς μαθαίνουν και τα παιδιά των φίλων την ίδια τρέλλα και έτσι περνάμε καλά, πιάνοντας δύο σειρές σε αυτά τα μικροσκοπικά σινέ, όταν αποφασίσουμε να πάμε πολλοί και όλοι μαζί. Λέει αλλιώς ο "σινεμάς"?
Μόνος και τούβλος? Δεν λέει......
και άφωνος??? Μπάααααααααα!!!
φιλιά
υ.γ. για το άλλο, δεν με νοιάζει. Δεν πα να τα παρατήσουν όπου θέλουν. Εγώ δεν θα φτιάξω τον κόσμο !!!!

Αννα είπε...

Αχ σε καταλαβαινω απολυτα!Ειναι πολυ πολυ εκνευριστικο!!!Και λιγα της ειπες!
Περαστικουλια σου!

Μαριλένα είπε...

"..Και ευτυχώς μαθαίνουν και τα παιδιά των φίλων την ίδια τρέλλα και έτσι περνάμε καλά.."

βρε Ζουζουνίτσα, εσείς περνάτε καλά, εμεις οι υπόλοιποι που θέλουμε να δουμε έργο και όχι την παρέα να διασκεδάζει, τι φταίμε;

ZouZouna είπε...

Μουγκά? βρε Μαριλενίτσα, δεν βάζω γλώσσα μέσα ποτέ !!!! πουθενά !!!

Cinderelen είπε...

Καλησπέρα Μουκελάκι :)

Για μεγάλη μου λύπη, είναι μια απο τιε φορες που συμφωνω απόλυτα με τη μαμα μ. Μπορει επειδη οταν ήμουν μικρό και πηγαινα να μιλήσω στο σινεμά, μόνο χαστούκι δεν έτρωγα!
(Ποπ κορν όμως έτρωγα κι ακόμα τρώω :P )

Άσε το άλλο. Μια άλλη φιλη μου, αν έχω δει την ταινία που βλέπουμε με ρωτάει κάθε τόσο "Και τώρα τι θα γίνει" ? (κάθε 2 λεπτά)... Απαπα.. Της είπα το τέλος και ησύχασε :P :P

Θέλω πολύ να δω αυτή την ταινία, αν την παίζει το Σάββατο αυτό, θα πάω να την δω :D

Πολλά φιλιά
καληνυχτα
& καλή βδομάδα :*

Ανώνυμος είπε...

Περαστικά κούκλα.

Δηλ η ταινία αξίζει?
Θα περιμένω όμως να βγει σε DVD όχι επειδή θέλω να μιλάω στο σινεμά απλά επειδή δεν έχω που να αφήσω τον μικρό για να πάω...

Σοφία είπε...

Μου 'χει συμβεί χειρότερο! Πάω να δω Χάρι Πόττερ (Τι να κάνω; Είμαι μανιακή!), κάθετε μπροστά μου ένα κοριτσάκι που είχε διαβάσει το βιβλίο και κάθε λεπτό έλεγε τι θα γίνει μετά! Τρέλα μου 'ρθε!!!
Καλημέρα!

moukelis είπε...

Καλησπέρα σε όλους!
Μόλις γύρισα από τριήμερη εκδρομή κατά τη διάρκεια της οποίας μου πέρασε ο πυρετός,αλλά κατάφερα να αρρωστήσω και την καημένη τη Λούζι,και να πάθω και μια περιποιημένη φαρρυγίτιδα (έτσι γράφεται;)Όταν έγραφα το ποστ δεν περίμενα ότι θα βρω τόσους ομοιοπαθείς!
Συμφωνώ ότι το σχόλιο χάνεται αν δεν ειπωθεί εκείνη την ώρα,αλλά και η μαγεία και η ατμόσφαιρα της στιγμής χάνεται για όλους τους υπολοίπους αν το κάνεις λες και βγάζεις μανιφέστο σε προεκλογική εκστρατεία.Δε βλάπτει λίγη διακριτικότητα.
Η ταινία αξίζει,είχα καιρό να δω ένα αξιοπρεπές θρίλερ,ακόμα και ψυχολογικό.Τρελοφαντασμένη,άμα είναι ήσυχος ο μικρός στείλτον μου να στον κρατήσω,θα του πάρω και μαλλί της γριάς από την παραλία!

xaos είπε...

Μουκελάκι κατ αρχάς σ ευχαριστώ πολύ για το βοηθητικό που μου στειλλες και καλή εβδομάδα.Σου σπένε τα νευρα τέτοιου είδους άνθρωποι σε καταλαβαίνω.