Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008

London calling...1

Σκέφτηκα ότι ο καλύτερος τρόπος να κάνω ποδαρικό στο blog είναι να γράψω για το μουκοταξίδι στο Λονδίνο. Δε λένε ότι όπως σου μπει η καινούρια χρονιά, έτσι θα συνεχίσει; Ελπίζω λοιπόν να συνεχίσει με πολλά ταξίδια και κέφι!
Οι Μούκοι που λέτε, ξεκίνησαν από τα πάτρια εδάφη τη Δευτέρα το μεσημεράκι, καθώς την Τρίτη το πρωί το αεροπλάνο πετούσε νωρίς και έπρεπε να βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη. Ο ένας μούκος φιλοξενήθηκε στην αδερφή του, φρέσκια φοιτήτρια, κι ο μικρός μούκος στην αγαπημένη φίλη και πρώην συγκάτοικο, το Γυφτάκι (είδες, το έχω καθιερώσει κανονικά ως όνομα, σε γράφω και με κεφαλαίο). Πριν πάρουν τον βραδινό τους υπνάκο (που λέει ο λόγος δηλαδή, καθώς ο μικρός μούκος ως γνωστόν μιλάει εξαιρετικά πολύ, ειδικά όταν βρίσκεται με αγαπημένη συντροφιά…), πήγαν στο Mediterranean Cosmos και είδαν το λατρεμένο Nightmare before Christmas την τρισδιάστατη εκδοχή του.
Το επόμενο πρωί λοιπόν, και μετά από πολλά απρόοπτα (όχι πείτε μου, ποιος φανταζόταν ότι θα είχε αναποδογυρίσει αυτοκίνητο στον Εύοσμο, 7 η ώρα το πρωί, και θα είχαν κολλήσει στη διασταύρωση δύο εκδρομικά πούλμαν, ένα σκουπιδιάρικο, και το αστικό με μένα μέσα;;;) οι μούκοι φτάνουν στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Από εκεί (και μετά από ενδελεχή έλεγχο στις αποσκευές του μικρού μούκου), πετάνε για Αθήνα, κι από εκεί με ένα θαυμάσιο airbus,στο Χίθροου του Λονδίνου. Και βέβαια, οι αεικίνητοι Μούκοι, μόλις έφτασαν στο ξενοδοχείο και φρεσκαρίστηκαν, δεν έχασαν χρόνο και βγήκαν στους δρόμους. Πήραν το μετρό, αφού χαιρέτησαν δυο πόντικες που στεκόταν ατρόμητοι στις ράγες, και επισκέφθηκαν το Hyde Park, για να δουν το Winter Wonderland. Ωραία στολισμένα δεντράκια, καρουζέλ, πατινέρ, τσουλήθρες με σαμπρέλες, και στη μέση του πανηγυριού δύο μούκοι, με τα σκουφιά τους και ένα λουκάνικο από τη γερμανική αγορά στο χέρι. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε, καθώς η επόμενη μέρα προβλεπόταν κουραστική.
Το πρωινό μας βρίσκει στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου, με μένα να ανακαλύπτω ότι έχουν το αγαπημένο μου τσάι σε όλες τις γεύσεις, και το μούκο να απογοητεύεται που έχουν τρεις γεύσεις μαρμελάδα, αλλά καθόλου μερέντα. Ντυνόμαστε καλά, και ξεκινάμε για το ατμοσφαιρικό νεκροταφείο East Highgate Cemetary. Πρόκειται για ένα παλιό νεκροταφείο, που δε χρησιμοποιείται πια παρά μόνο από οικογένειες που έχουν τα οικογενειακά τους μνήματα εκεί. Είναι γεμάτο πανέμορφους πέτρινους αγγέλους, και χορταριασμένες πλάκες τυλιγμένες με κισσούς. Στην είσοδο μας ενημέρωσαν ότι εκεί βρίσκεται θαμμένος και ο Μαρξ, γεγονός που επιβεβαιώθηκε μάλλον άκομψα, καθώς βολτάροντας ανάμεσα σε αγγέλους είδαμε να ξεπροβάλλει μια τεράστια πέτρινη κεφάλα με φουντωτά μαλλιά. Δε μπορούσαν να του κάνουν του ανθρώπου κάνουν κάτι πιο κομψό;
Τελειώνοντας την βόλτα μας και έχοντας βγάλει αρκετές φωτογραφίες, περάσαμε μέσα από το Waterloo Park,για να πάρουμε το μετρό και να βρεθούμε στο μουσείο παιχνιδιού του Pollock. Πολύ ωραία συλλογή, με παιχνίδια ταξινομημένα σε κατηγορίες και τοποθετημένα χρονολογικά. Αν και αρκετά μικρό, σου μετέδιδε μια γλυκιά μελαγχολία και μια νοσταλγία για τους καιρούς που μια πορσελάνινη κούκλα ή ένα μεταλλικό αυτοκινητάκι μπορούσαν να κάνουν χαρούμενο ένα παιδάκι.
Συνεχίσαμε για το Ναό των Ιπποτών, που μας έβγαλε την πίστη μέχρι να τον βρούμε, και τελικά οι υπεύθυνοι είχαν αποφασίσει να αλλάξουν τις μέρες που ήταν ανοιχτός στο κοινό μόλις μια μέρα πριν πάμε. Έτσι τον είδαμε μόνο εξωτερικά, και συνεχίσαμε για τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου. Μετά από τόσο περπάτημα δε μπορέσαμε να ανέβουμε τα σκαλιά του, οπότε προτιμήσαμε να κάνουμε μια μικρή στάση για μεσημεριανό εκεί κοντά.
Νωρίς το απόγευμα, ξαναπαίρνουμε το μετρό για να βρεθούμε στο θέατρο του Shakespear, το οποίο όπως μας εξήγησε ο ξεναγός, ούτε είναι το πραγματικό θέατρό του, ούτε πιστό του αντίγραφο, ούτε καν βρίσκεται εκεί που πιθανολογείται ότι βρισκόταν το παλιό θέατρο. Δε βαριέστε. Ο ξεναγός μας ήταν άκρως κατατοπιστικός και διασκεδαστικός, και το συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε έναν τέτοιο χώρο, πραγματικά ασυναγώνιστο.
Μπορείτε να φανταστείτε βέβαια σε τι κατάσταση ήταν τα πατουσάκια των μούκων μετά από μια τέτοια μέρα. Κι όμως, συνέχισαν με μια μικρή βόλτα στην Tower Bridge για να δουν απέξω τον πύργο του Λονδίνου. Μετά από απειλή να πέσω στον Τάμεση αν περπατήσουμε κι άλλο χωρίς στάση, καθίσαμε λίγο έξω από το σταθμό του μετρό, περιμένοντας την ομάδα μας και να ξεκινήσουμε για τον περίπατο στα λημέρια του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Μια πολύ ωραία, δίωρη περιήγηση στις τοποθεσίες των φόνων. Καθώς ήταν ήδη νύχτα, η ατμόσφαιρα ήταν αρκετά spooky,και ο ξεναγός μας, καθότι κορυφαίος μελετητής της υπόθεσης, μας έδινε πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Σε μερικά σημεία δε, αντίκρυζες ακριβώς ότι και ο δολοφόνος αφήνοντας πίσω του το πτώμα, καθώς κάποιες περιοχές έχουν διατηρηθεί αναλλοίωτες.
Κατά τις 11 οι μούκοι επιστρέφουν στο ξενοδοχείο αποκαμωμένοι, έχοντας κουράγιο ίσα ίσα για να βγάλουν τα ρούχα και τα παπούτσια τους και να κοιμηθούν για να μαζέψουν δυνάμεις για τη δεύτερη μέρα…

(Υ.Γ. Θα σας βάλω μερικά ποστ μόνο με φωτογραφίες, επειδή τόσο πολυλογού που είμαι σε χωράνε μαζί με το κείμενο ;@) )

23 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

Πολύ όμροφα! Κουράστηκα και μόνο που τα διάβασα! Καλά, τι ποδαρόδρομο ρίξατε;;;

Στα μισά από αυτά (πχ στο κοιμητήριο - καλά, πρώτη μέρα εκεί πήγατε; - ή στο Pollock's Toy Museum) δεν έχω πάει! Ντροπή και αίσχος! Ευχαριστώ για τις ιδέες!

moukelis είπε...

Και που'σαι ακόμα!Οι επόμενες μέρς είχαν ακόμα περισσότερο περπάτημα.Προλάβαμε να δούμε πάρα πολλά μέρη όμως.
Το νεκροταφείο ήταν εξαιρετικό,απέναντί του υπάρχει ένα ακόμη που είναι ακόμα παλαιότερο,αλλά ανοίγει μόνο τα Σαββατοκύριακα... :@(
Ντροπή και αίσχος μην αναφωνείς ακόμη,κάτσε να τελειώσω τις περιγραφές,να βάλω και τις φωτογραφίες,έχεις ακόμα καιρό μπροστά σου!

Χαμένος είπε...

Ενταξει η πρωτη μερα ηταν η πιο δυσκολη τις αλλες τις εκανα πιο χαλαρες.Αγαπημενο μου πρωτης μερας το κοιμητηριο ,του μουκου το θεατρο υποθετω.

Αντε περιμενουμε και το βιντεο που τρεμεις μουκε....

Χαμένος είπε...

χαχαχα σε καρφωσα στο κοινο σου!!!!!!

Σορρυ ενα λεπτο διαφορα...

moukelis είπε...

ΔΕΝ ετρεμα,απλα εκανα μπρρρ απο το κρυο.Αμαν μουκε,δεν ειπαμε αυτα δεν τα λεμε δημοσίως; :@Ρ

Άκης είπε...

Χαίρομαι που τα περάσατε τόσο ωραία αν καί η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα λιγάκι!Θα περιμένω να βάλεις φωτογραφίες..Την καλησπέρα μου.

anamella είπε...

Μουκελάκι ωραία η περιγραφή σου περιμένω την συνέχεια και φωτό !!!!!!!!
Καλησπέρα

moukelis είπε...

@Άκη:Μην ζηλεύεις,άμα είναι να σε πάρουμε μαζί μας την επόμενη φορά!

@Anamella:Ευχαριστημένη μαμά από την πρώτη μέρα;Προσεχώς η δεύτερη μέρα,είναι στα σκαριά επειδή έχουμε και κάτι τεστ να ετοιμάσουμε μιας και ξεκιναμε απο Τρίτη...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα !

1ον τι ωραία ζωγραφιά είναι αυτή που έχεις πάνω πάνω και μας φτιάχνει τη διάθεση μόλις μπαίνουμε στο σπιτάκι σου?

2ον ταξίδι στο Λονδίνο ...λένε οτι είναι τα καλύτερα για την εποχή των Χριστουγέννων !

3ον περιμένουμε και φωτό να μπούμε στο πνεύμα...

4ον μου άνοιξες την όρεξη με τα γερμανικά λουκάνικα !!!χιχιχ

Χάρηκα που σε γνώρισα θα τα λέμε συχνά.

υγ. απο που είσαι και ήρθες Θεσσαλονίκη?

moukelis είπε...

Καλημέρα τρελοφαντασμένη!
Εγώ σε διαβάζω αρκετά συχνά,θυμάμαι ότι πρώτη φορά με τράβηξε το avatar σου και σε επισκεύθηκα,απλά δίσταζα να σου αφήσω σχόλιο.
1)Η ζωγραφιά είναι φτιαγμένη από παιδάκια,μου χαρίζουν συχνά τέτοιες και μου φτιάχνουν το κέφι,οπότε ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό για banner,αν και δε θυμάμαι από που το ξέθαψα.
2)Το Λονδίνο ήταν πολύ όμορφο,και υποψιάζομαι ότι δεν είναι έτσι μόνο τα Χριστούγεννα,οπότε...σπεύσατε!
3)Οι φωτό ετοιμάζονται,καθότι είναι αναλογικά τραβηγμένες,και θα είναι στην οθόνη σας λίαν συντόμως.
4)Τα λουκάνικα δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό,αλλά για δύο πεινασμένους μούκους μέσα στο κρύο ήταν λουκούμι...
Κι εγώ χάρηκα που σε γνώρισα και θα τα λέμε!
Υ.Γ.Είμαι συντοπίτισσα με το χελωνάκι,από τον Βόλο σας γράφω.

Σοφία είπε...

Καλά, εσείς δεν είχατε στασιό απ' ό,τι καταλαβαίνω! Αλλά και πρώτη μέρα στο νεκροταφείο; Για βάλτε καμιά φωτογραφία με τα αγγελάκια να δούμε αν άξιζε!

Δεν έχω πάει σε αυτό το νεκροταφείο, ούτε σε κανένα άλλο, και δεν έχω πάει ούτε στο Μουσείο Pollock, παρότι ήταν στη λίστα μου από την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το Λονδίνο ως τουρίστρια το 1993! Έχω πάει όμως στο V&A Museum of Childhood, που ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον.

Ανυπομονώ για τη συνέχεια και τις φωτογραφίες!

Roadartist είπε...

αχχ.. πάντα όμορφα να περνας!~~ Καλη χρονιά :) με όμορφα ταξίδια!

xaos είπε...

Γειά σου Μουκελάκι.Μπράβο άντε και σ άλλα με υγεία.Περιμένω να δω φωτογραφίες.

Υ.Γ: "Χαμένε" για βάλε το βιντεάκι που τράβηξες με τον πανικό γιατί κι εγω φοβάμαι.

moukelis είπε...

@Σοφία:Η αλήθεια είναι ότι ξεποδαριαστήκαμε λίγο,αλλά άξιζε τον κόπο.Στο V&A θέλαμε κι εμείς να πάμε,και στο κανονικό και στο Childhood,αλλά δε χωρούσε στο πρόγραμμα...
@Roadartist:Πιο ωραία είναι τα ταξίδια που μας πηγαίνεις εσύ με φωτογραφίες και βιβλία... ;@)

@Χελωνάκι:ΘΑ σας βάλω προσεχώς να με πείτε αν σας αρέσει το ομιχλώδες Λονδίνο.Δεν υπάρχει βιντεάκι πανικού,απλά κρύωνα και ο μούκος διαδίδει ότι είχα πανικοβληθεί.

xaos είπε...

Έλα τώρα....κρύωνες.Αστα αυτά.Χι Χι ΑΑΑ!! Ξέχασα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για τον αδελφούλι σου.

moukelis είπε...

Χελωνάκι είσαι αληθινός γατάσκοπος...Ευχαριστώ πολύ για το αδερφάκι μου.Μήπως ξέρεις να μου πεις και τι θα φάω σήμερα το μεσημέρι...; :@Ρ

xaos είπε...

Παστίτσιο να υποθέσω?

Άκης είπε...

Ναι να με πάρετε.Αν και τον Μάρτιο θα πάω καί εγώ.Όχι για διακοπές βέβαια καί μόνο για 3 μέρες,άλλα θα προσπαθήσω να κάνω ότι περισσότερο μπορώ.Πάντως πρόσκληση θα περιμένω!
Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα.

moukelis είπε...

@Χελώνα: Χα!Σου την έφερα!Για κοίτα καλύτερα από τα κυάλια σου... :@Ρ

@Άκη:Καλημέρα.Έστω και για τρεις μέρες μπορείς να κάνεις και να δεις αρκετά,αρκεί να οργανωθείς σωστά και να αντέχεις περπάτημα.Πάντως αν ξαναπάμε θα σου πούμε!

Άκης είπε...

Ναι να μου πείτε!Δέν τα χάνω κάτι τέτοια....

Ανώνυμος είπε...

«...βολτάροντας ανάμεσα σε αγγέλους είδαμε να ξεπροβάλλει μια τεράστια πέτρινη κεφάλα με φουντωτά μαλλιά...»

Καταπληκτικό!!!

Καλή χρονιά και περνάτε πάντα καλά!

moukelis είπε...

Καλώς μας ήρθες penny,κι εμένα αυτό μου φάνηκε το πιο αστείο κομμάτι όταν διάβαζα το ποστ μετά.Το φάντασμα του Πρίγκηπα Γελαστρόνι σε χαιρετά και αποστέλλει τα σέβη του!

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα κατάφερα να ξαναμπώ ...βλέπεις με το τρέξιμο τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ ούτε να σας διαβάσω...και στεναχωριέμαι γιατι αυτές οι φιλίες εδώ στα μπλογκς μου αρέσουν πολύ.

Ο άντρας μου είναι απο τον Αλμυρό Βόλου...θα κανονίσουμε να βρεθούμε αν θέλεις καμία φορά...
Φιλιά