Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

London calling...2

Στο προηγούμενο επεισόδιο είχαμε παρακολουθήσει τους Μούκους να περνούν την πρώτη τους μέρα στο συννεφιασμένο Λονδίνο. Αφού έπεσαν αποκαμωμένοι για ύπνο, μια νέα μέρα γεμάτη mind the gap τους περίμενε.

Πρώτο στη λίστα μας ήταν το περίφημο Αββαείο του Westminster.Για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι η εκκλησία όπου λαμβάνουν χώρα οι στέψεις, οι γάμοι και οι κηδείες της βασιλικής οικογένειας. Φτάσαμε στον προορισμό μας ένα εικοσάλεπτο νωρίτερα από ότι είχαμε υπολογίσει, και προτιμήσαμε να πάρουμε audio guide από το να περιμένουμε την επόμενη ξενάγηση, που άρχιζε σε είκοσι λεπτά. Αυτός ο ακουστικός οδηγός είναι κάτι σαν ένα μεγάλο κινητό τηλέφωνο, που συνοδεύεται από έναν αριθμημένο χάρτη. Στέκεσαι λοιπόν στον αριθμό που θέλεις, πατάς το κατάλληλο πλήκτρο, και ακούς της περιγραφή του. Έχεις και τη δυνατότητα αν δεν άκουσες κάτι καλά, ή αν θες να προσπεράσεις κάποια σημεία, να πας μπρος, ή πίσω την περιγραφή. Ανακαλύψαμε με χαρά ότι δεν υστερεί σε τίποτα από την κανονική ξενάγηση. Περπατώντας, περάσαμε από τους τάφους διάφορων μελών της βασιλικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένου και της Μαρίας Στούαρτ, που κοίταξα υποτιμητικά (ποτέ μου δεν τη χώνεψα). Ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου απέκτησε η «Γωνιά των ποιητών».Το να βρίσκεσαι σε έναν τόσο όμορφο χώρο όσο αυτός ο ναός και να βλέπεις τριγύρω τους τάφους όλων των αγαπημένων σου συγγραφέων, σου δημιουργεί ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Αλλά επειδή όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος, αφήσαμε προσωρινά πίσω μας το Αββαείο για να πάμε στο Μάτι του Λονδίνου. Πηγαίνοντας, βγάλαμε φωτογραφίες στο Big Ben και βολτάραμε έξω από τα Houses of Parliament,που νομίζω ότι είναι σαν τη δική μας Βουλή. Αφού λοιπόν μας έψαξαν,(ο Μούκος είχε κάνει κράτηση για να μην περιμένουμε στην ουρά για εισιτήρια) ανεβήκαμε στο London Eye,για να δούμε και το Λονδίνο από ψηλά. Είχε πολύ ομίχλη την ημέρα που πήγαμε όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, αλλά η θέα ήταν τέλεια. Την παράσταση έκλεψε ένας άγγλος μπόμπιρας που ήταν στο βαγονάκι μας, ο οποίος ρωτούσε το μπαμπά του αν μπορεί να κάνει βουτιά στη θάλασσα από εκεί πάνω, και χοροπηδούσε εξηγώντας στους υπόλοιπους ότι “Ive got the hickups”(ελληνιστί, «Έχω λόξυγκα»). Κατεβήκαμε από το Μάτι, πήραμε αναμνηστικά, και κατευθυνθήκαμε προς το County Hall,όπου στεγάζεται η έκθεση του Dali και του Picasso.Μπορώ να πω ότι είναι εξαιρετικά καλοσχεδιασμένη, με ενδιαφέροντες διαδρόμους όπου ακούγεται η φωνή του Dali να λέει τα τρελά του, ενώ τους τοίχους υπάρχουν χρώματα και φράσεις του που σε βάζουν στο πνεύμα των έργων του. Ως έκθεση με κατέπληξε, τα έργα του είναι πάντα υπέροχα, αλλά είναι ακόμα πιο υπέροχα όταν δεν τα βλέπεις μέσα από ένα βιβλίο, αλλά από κοντά. Του Picasso δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε το ίδιο, εξάλλου ήταν πολύ πιο περιορισμένη. Τελειώνοντας την περιήγησή μας, περιπλανηθήκαμε στη συνοικία γύρω από το Αββαείο, και μόνο όταν παγώσανε τα πατουσάκια μας αποφάσισε ο Μούκος να δεχτεί ότι θα ήταν καλή ιδέα να ξεκουραστούμε και να φάμε κάτι (δε θα το έλεγα νόμιζες; )Μπήκαμε σε μια παμπ, όπου δοκιμάσαμε το περίφημο fish and chips και ήπιαμε μπύρα. Μου άρεσαν μόνο οι πατάτες, το ψάρι μου φάνηκε πολύ πολύ άνοστο. Βέβαια, μπορεί να έφταιγε και το μαγαζί που διαλέξαμε. Με γεμάτες κοιλιές, εκμεταλλευτήκαμε το χρόνο που είχαμε μέχρι να αρχίσει η απογευματινή λειτουργία στο Αββαείο, κάνοντας μια βόλτα στο πάρκο του St.James.Εκεί γνωρίσαμε ένα μάτσο νευρασθενικούς σκίουρους, ένας εκ των οποίων με κοιτούσε στραβά και παραλίγο να μου φάει ένα από τα στρουμπουλά μου δαχτυλάκια. Επιστρέψαμε στο Αββαείο για την απογευματινή λειτουργία, το λεγόμενο Evensong. Είναι μια καθολική λειτουργία όπου διαβάζονται κυρίως ευχές για τους ξένους, και φυσικά όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, δεν είχαμε παρακολουθήσει ποτέ καθολική λειτουργία. Ειδικά η χορωδία ήταν υπέροχη.

Λίγο αργότερα, βρεθήκαμε ξανά στο σταθμό του μετρό, για να πάμε στην πλατεία Trafalgar. Κάναμε και μια απελευθέρωση εκεί, στο πατουσόνι του λέοντα κάτω από το άγαλμα του μεσιέ Νεύτωνα. Η τελευταία μας στάση ήταν στο National Portrait Gallery,όπου στεγάζεται μία πολύ καλή έκθεση φωτογραφίας πορταίτου. Είδαμε βέβαια και μια σειρά από βασιλιάδες και βασίλισσες στον επάνω όροφο, αλλά ήταν τόση η κούραση και η βαρεμάρα μας, που δεν τους πολυπροσέξαμε.

Με πόδια να σέρνονται, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να καταβροχθίσουμε το βραδινό μας και να πέσουμε σε λήθαργο μέχρι το επόμενο πρωινό, που θα μας ξεκινούσε λίγο διαφορετικά από ότι είχαμε φανταστεί…

19 σχόλια:

Στοχαστης είπε...

Μα τι κουλτούρα, τι ποιότητα, τι αντισυμβατικο πρόγραμμα βασισμένο σε παραδοσιακες κι εναλλακτικες επιλογες μαζι αλλα με μια νοτα...κουλτουρας, ουτε τρελο shopping therapy, ουτε επισκεψεις σε παζάρια και παιχνιδαδικα, τς τς τς...
ΚΑΙ κριτικη φαγητων;;;; ΚΑΙ ζωολογικες αναφορες;;;; ΚΑΙ τεχνη;;; ΚΑΙ μπομπιρας με λοξυγκα;;;; τα συγχαρητηρια μου...

Άκης είπε...

Όλα μια χαρά αυτά που γράφεις καί πολύ ωεαίες οι αναφορές που κάνεις.Αλλά πολύ κούραση βρε παιδί μου...:P Ανυπομονώ για την συνέχεια.Είμαι καί περίεργος γαμώτο...Την καλημέρα μου καί καλή εβδομάδα.

Γκρινιάρης είπε...

Αυτό για τη Μαρία Στιούαρτ, μη σ' ακούσουν οι Σκωτσέζοι να το λες!!! Στο Αββαείο ακόμα να πάω. Απαράδεκτος! :)
Η έκθεση του Dali μου άρεσε κι εμένα πολύ, και να φανταστείς οτι περιλαμβάνει κυρίως γλυπτά και όχι τους γνωστούς του πίνακες.
Για το fish & chips μάλλον φταίει οτι το δοκιμάσατε σε pub. Γενικά μ' αρέσει το φαγητό της pub (σε ορισμένες), αλλά για fish & chips θα προτιμήσω fishάδικο.
Εκτός από τη National Portrait Gallery, πήγατε και στην National Gallery; Νομίζω είναι πολύ πιο όμορφη (και πιο κουραστική γιατί είναι τεράστια!!!).

Γκαντεμιά με την ομίχλη στο London Eye, αλλά τι να κάνεις;

moukelis είπε...

@Στοχαστή:Τώρα θα σου απαντούσα,αλλά λέω να μην το κάνω μπροστά σε τόσο κόσμο...Θα σε παραπεμψω στην αγάπη μου,ελπίζω να περάσει από εδώ και να δει που με κοροϊδεύεις και ποιος σε σώνει μετά. :@Ρ

@Άκη:Κούραση;Απαπα καλε,μην το ξαναπείς.Δε μπορούσα καν να περπατησω ως το μπάνιο για να κάνω ντους όταν γυρίζαμε το βράδυ.Αλλά άξιζε τον κόπο.

@Γκρινιάρη:Είσαι απαράδεκτος,Αββαείο κανόνισε να πας άμεσα,δεν ξέρεις τι χάνεις.Εμάς μαζί με το Globe είναι στο τοπ των προτιμήσεών μας.
Α,λες να μην το αναφέρω αυτό για το Μαράκι άμα πάμε Σκωτια ε;
Για το fish and chips κι εγώ λέω ότι έφταιγε το μαγαζί,αλλά δεν είχαμε δυστυχώς την ευκαιρία να δοκιμάσουμε αλλού.Δεν πειράζει,την επόμενη φορά.
Αχ στο National Gallery δεν προλάβαμε να πάμε,αν και το είχαμε στο πρόγραμμα,επειδή μας έτυχε μια αναποδιά και έκλεινε νωρις...:@( Το περίμενα πως και πως...

Σοφία είπε...

Τσκ τσκ τσκ! Fish and chips σε παμπ; Μήπως σας το σέρβιραν και με μια φέτα λεμόνι και μαϊντανό με γαρνιτούρα; Αφού τα έχουμε πει αυτά! Και να σκεφτείς ότι καμιά 15αριά λεπτά περπάτημα από το Αββαείο έχει πολύ καλό chippy (fishάδικο που λέει κι ο Γκρινιάρης). Αλλά εντάξει, πού να το ξέρατε κι εσείς.

Η National Portrait Gallery είναι η αγαπημένη μου πινακοθήκη :-)

Α κάτι άλλο, στο Αββαείο ούτε κι εγώ έχω πάει (shock horror!) αλλά το Evensong είναι σίγουρα Αγγλικανική λειτουργία, όχι Καθολική.

moukelis είπε...

Αχ βρε Σοφάκι,που να το ξέραμε,είχαμε πεθάνει και στο περπάτημα...και πεινούσαμε.Όχι,τον μαϊντανό τον γλιτώσαμε.
Συγνώμη για το λάθος με την καθολική λειτουργία,γενικά τα θρησκευτικά σεν είναι το δυνατό μου σημείο.Αγγλικανική ε;Θα το σημειώσω. :@)

Ανώνυμος είπε...

Α, εγώ δεν κοροϊδεύω ταλαιπωρημένους (Πρωτοχρονιάτικα) ανθρώπους...
Είπαμε, I cut him some slack για το πρώτο εξάμηνο του 2008. He earned it!
:-D

Luz

Σοφία είπε...

Σίγουρα Αγγλικανική. Γι' αυτό άλλωστε γίνονται εκεί όλες οι βασιλικές τελετές ;-)

moukelis είπε...

@Luz:Αν το θέτεις έτσι,τότε να τον αφήσω κι εγώ...βέβαια όποιος ρωτήσει γιατί δεν τιμωρείται,θα πρέπει να εξηγησει μόνος του!

anamella είπε...

Μ΄αρέσει η περιήγηση που κάνεις!!!
Όσο για την λειτουργία είχα παραβρεθεί και εγώ στην Τσεχία και στην Αυστρία. Είναι φανταστικές !!!
Καλό βράδυ

Natassa είπε...

πολύ μ αρέσει η περιγραφή σου :)
μ αρέσει πολύ το Λονδίνο από τις περιγραφές των άλλων, γιατί αν σας κάνω εγώ τις δικές μου, και τις διαβάσει κάποιος που δεν έχει πάει είμαι σίγουρη ότι θα το ξανασκεφτεί πολύ σοβαρά για να πάει ... ¨:-)
θα ήθελα να διαβάσω την συνέχεια :)
την καλησπέρα μου:)

moukelis είπε...

@Anamella:Ήταν στ'αλήθεια πρωτόγνωρη εμπειρία,σου μετέδιδε πολύ ζεστασιά και συναίσθημα,κι ας μην ήταν μέρος του δικού μας τελετουργικού,ή στη γλώσσα μας.

@Νατάσα:Μετά τη Σμύρνη για ετοίμασέ μας ένα ταξιδάκι στο Λονδίνο να το δούμε κι από τα δικά σου ματια,μου κίνησες το ενδιαφέρον!

Ανώνυμος είπε...

κι εμείς πήγαμε τις γιορτές στο Λονδίνο αλλά το ομολογώ δεν είδαμε τόσα πολλά πράγματα όσο εσείς :-) μόνο τα τελείως βασικά, μάλλον ήμαστε λίγο τεμπέληδες... :-)

moukelis είπε...

@Αστερακι:Μην είσαι άδικη με τον εαυτό σου,είχατε και Παρίσι...και διαγωνισμό...που κουράγιο για βόλτες;

Στοχαστης είπε...

*σφυριζει αδιάφορα...*

xaos είπε...

Φωτογραφίες δεν έχει?

ZouZouna είπε...

Χάάάάλια, περάσατε, μπλιάχ!!!!! φαίνεται φαίνεται γλυκειά μου!
Πάντα τέτοια, θα ευχηθώ εγώ και άλλα και πάντα να ταξιδεύεις!! Φιλιά και την καλημέρα μου

moukelis είπε...

@Χελωνάκι μου είσαι πολύ ανυπόμονο,το ξερεις;Φυσικα και έχει φωτογραφίες,περιμλενουμε να μας τις σκανάρει ο εκλεκτό κύριος Στοχαστής και θα τις ανεβάσω.

@Χάλια,χάλια,όπως τα λες Ζουζούνα.Λέμε να μην ξαναταξιδέψουμε,ταλαιπωρία σκέτη...:@Ρ
Ευχαριστούμε για τις ευχές,αν και κανονικά δε θα έπρεπε να μιλάμε με μη γατόφιλους...:@Ρ

Natassa είπε...

λέω να δώσω στο Λονδίνο μια τρίτη ευκαιρία να με πείσει ότι ΟΛΟΙ οι άλλοι έχουν δίκιο και εγώ έχω άδικο, εν συντομία την πρώτη φορά πήγα με κακή παρέα, ευτυχώς πήρα το μάθημα νωρίς και δεν την ξαναπάτησα, και την δεύτερη πήγα καταχείμωνο, πολύ κρύο, για πάρα πολύ κρύο λέμε, τι δουλειά έχει μια νότια στα Λονδίνα με μηδέν βαθμούς, εμείς χειμώνα έχουμε εδώ και είναι 18 - 19 ... άντε να πέσει στους 10 βαθμούς την νύχτα... αμ τι νομίζεις τσάμπα σου γραψα να πάρεις βαριά ρούχα πριν φύγετε ;) :) ασε να δώσω και την τρίτη και βλέπουμε:) μέχρι τότε έχω να σας πω αρκετές ιστορίες:) καλησπέρες :))