Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Ιδού η Ρόδος…

Πριν μερικές εβδομάδες επισκέφθηκα για δεύτερη φορά τη Ρόδο. Και την προηγούμενη φορά, και αυτή, ήταν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων(βλέπε τρισκατάρατα ΠΕΚ) και δυστυχώς δεν είχα χρόνο να τη «γυρίσω».Δεν είχα την ευκαιρία να δω την Ιαλυσό ή την κοιλάδα με τις πεταλούδες, αλλά τι θα κάνουμε κι όλη την άνοιξη; Δίπλα είναι, έξι ώρες δρόμος…

Την πρώτη φορά που πήγα, έμεινα μέσα στα τείχη της παλιάς πόλης. Η Ρόδος είναι ένα νησί γεμάτο αντιθέσεις, αλλά από τις χαραμάδες των μοντέρνων κτιρίων και των πολυκαταστημάτων, περνά η ανεπαίσθητη μυρωδιά του παρελθόντος. Περπατώντας στους λιθόστρωτους δρόμους της παλιάς πόλης και περνώντας από τις πέτρινες αψίδες, φαντάζεσαι ότι στα ίδια βοτσαλωτά δρομάκια κάποτε αντηχούσαν οπλές αλόγων. Βλέποντας τις ταμπέλες των οδών, δε μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη ότι την ίδια θέση κατείχαν μεσαιωνικά οικόσημα. Η παλιά πόλη είναι σχετικά εύκολο να περπατηθεί, αρκεί να έχετε υπομονή, γερά παπούτσια και…Tiersen. Είναι must,ταιριάζει απίστευτα η μουσική του με το περιβάλλον…Έχει πάντα κόσμο, πολλά μπαράκια, και μαγαζιά που μένουν ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό που μου άρεσε πραγματικά όμως, είναι ο συνδυασμός του νησιώτικου στοιχείου με το μεσαιωνικό χαρακτήρα της πόλης. Πάνω στα τείχη, και αναρριχώμενες στα γαλάζια παράθυρα, φυτρώνουν φούξια μπουκαμβίλιες.

Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το Μουσείο. Δεν είχα ξαναδεί τόσα αρχαιολογικά ευρήματα, διαφορετικών ιστορικών περιόδων, σε ένα χώρο.Κάποια με εντυπωσίασαν με την πλαστικότητα και τον ρεαλισμό των κινήσεών τους. Από τα αρχαιοελληνικά αγάλματα μεταφερόσουν σε μισοσκότεινες αίθουσες, όπου το λιγοστό φως αχνοφώτιζε πανοπλίες και τίτλους ιπποτών.

Από την παλιά πόλη δε λείπει και το μουσουλμανικό στοιχείο, με τον λευκό μιναρέ να κοντράρει τον γαλάζιο ουρανό, και το χαμάμ κοντά στο τζαμί. Ένα ζεστό ατμόλουτρο ήταν ο καλύτερος τρόπος να δέσει το παρελθόν με το παρόν, μέσα στους ατμούς και τα παιχνιδίσματα του φωτός που έμπαινε από τα αστεράκια του τρούλου.

Ελπίζω να μπορέσω να επισκεφθώ ξανά το νησί που με μάγεψε, και να σας μεταφέρω εικόνες κι από πιο γνωστά αξιοθέατα. Στο επόμενο ποστ: Κάλυμνος!

3 σχόλια:

Crazy Tourists είπε...

Καλημέρα!!
Τι ωραία που είναι!! Δυστυχώς δεν έχω πάει ποτέ!! :(
Περιμένουμε Κάλυμνο!!!
Φιλιά

Τρελοτουρίστρια

Μαριλένα είπε...

το τραγουδι αγαπημενο πολύ (κάποτε έπαιζε στο ριπιτ)
το φουστάνι του μπλογκ, κούκλα
οι φωτογραφίες υπέροχες

μας εχεις λειψει μικρή

φιλιά :))

moukelis είπε...

@Τρελοτουριστακια να πατε οπωσδηποτε,ειναι πολυ πολυ ομορφο νησι...Ή ακομα καλυτερα να ερθετε Κάλυμνο και να παμε μια μερα και Ροδο!
Φιλακια!

@Μαριλενάκι μου...κι εμενα πολυ αγαπημενο αλλα τον τελευταιο καιρο το τραγουδαω συνεχεια με νοημα λογω συγκυριων. :@(
Ευχαριστουμε για τις γλυκουλιες σας.Κι εμενα μου εχετε λειψει πολυ,τωρα που εφτιαξαν καπως τα πραγματα θα σας γραφω και θα σας επισκεπτομαι πιο συχνα.
Φιλακουλακια!